ABC van de dood 2, uit op VOD op 2 oktober en in theaters op Halloween, wil weer een dreigende, zesentwintig talige ervaring leveren die fans van zijn voorganger zouden verwachten. Het is moeilijk om een ​​van deze films in zijn geheel te beoordelen, omdat het in feite over elk deel gaat, en er moet in ieder geval iets zijn voor zowat elk type horrorfan, maar net zoals het origineel verdeeldheid zaaide, is het moeilijk om te zien dat dit een is heel anders begroet.

Van de officiële synopsis:

ABC's OF DEATH 2 is het vervolg op de meest ambitieuze anthologiefilm ooit bedacht met producties die zich uitstrekken van Nigeria tot het Verenigd Koninkrijk tot Brazilië en alles daar tussenin. Het bevat segmenten geregisseerd door meer dan twee dozijn van 's werelds toonaangevende talenten in de hedendaagse genrefilm. De film bestaat uit zesentwintig afzonderlijke hoofdstukken, elk geleid door een andere regisseur met een letter van het alfabet. De regisseurs kregen vervolgens de vrije hand om een ​​woord te kiezen om een ​​verhaal over de dood te creëren. Provocerend, schokkend, grappig en soms confronterend, ABC's OF DEATH 2 is weer een wereldwijde viering van de volgende generatie genrefilms.

[youtube id = "w9eP4GEXM1w" align = "center" mode = "normal" autoplay = "nee"]

Mijn onderbuikgevoel nadat ik de film voor het eerst had gezien, is dat het als geheel niet helemaal op hetzelfde niveau staat als de eerste. Voor mij woog het goede ruimschoots op tegen het slechte in deel 1, maar het was deze keer wat evenwichtiger. Als driekwart van de eerste goed was, dan was het meer half en half voor deel 2. Eerlijk gezegd is dit een ietwat nutteloze recensie. Zoals ik bij de eerste ontdekte, veranderden mijn meningen over sommige segmenten bij het opnieuw kijken, en ik zou me hier een vergelijkbare ervaring voorstellen. Helaas heb ik voorlopig maar één keer de tijd om ernaar te kijken. Er is ook het feit dat iedereen verschillende smaken heeft, en als je het over 26 verschillende segmenten hebt, blijven er heel veel verschillende smaakcombinaties over. Jij en ik houden misschien allebei van A, maar hebben dan een totaal tegenovergestelde mening van B. We hebben allebei een hekel aan C, maar slechts één van ons vindt D waardeloos. En zo maar door het alfabet. Ik denk dat je het begrijpt.

Maar dat punt is voor mij net zo goed als alle reden om deze film aan elke horrorfan aan te bevelen, net als de eerste. Er is waarschijnlijk iets daarin dat u vermakelijk zult vinden.

Nu we door al het zomen en slingeren zijn gekomen. Ik zal je mijn meer directe mening geven.

Hoewel ik een behoorlijk aantal segmenten in ABCs of Death 2 heb genoten, heb ik niet het gevoel dat ze zo effectief waren als de meest effectieve uit deel 1. Er waren een aantal echt ongemakkelijke momenten in die ene (vooral L is voor Libido), maar ik kreeg niet dat over het algemeen onreine gevoel dat ik kreeg van momenten uit de eerste film. Dat betekent niet dat er niet genoeg gruwel is om rond te gaan, en net als deel 1 biedt deel 2 enkele momenten van komische opluchting.

Zonder veel te onthullen over individuele segmenten (het plezier van deze films is niet weten waar ze je de volgende keer naartoe brengen), zal ik zeggen dat de opvallende punten in mijn boek waren: C, J, K, O, S, W , X en Z. Ik veronderstelde dat dat mijn top acht zou zijn in niet-gerangschikte volgorde. Je zult merken dat een groot deel hiervan later in het alfabet staat, en dat is een belangrijk punt om op te merken.

2 begint gewoon niet met de knal die de eerste doet. A is voor Apocalypse, vanaf de eerste film begon het heel goed, naar mijn mening, terwijl A deze keer gewoon niet een van de meest fascinerende segmenten was. Behalve voor C (die waarschijnlijk nog steeds bijna onderaan die top acht staat), duurt het even voordat de goederen echt in 2 zijn geleverd. Het keerpunt voor mij was in het J en K-gebied, op dat moment kregen het gevoel dat ze opkeken, en in het algemeen deden ze dat ook. Dus de les hier is dat als je niet onder de indruk bent van de vroege segmenten, laat dat je er dan niet van weerhouden de rest door te voeren. Enkele van de latere behoren tot de beste van het stel.

De presentatie van de segmenten is deze keer een beetje anders. Er is meer een verhalenboekbenadering voor de beelden, van de openingstitelreeks tot de titels tussen de segmenten en tot de aftiteling, die vergezeld gaat van een veel anders getinte soundtrack dan de eerste film. Dit keer is het meer een kind dat 'la la la' zingt (wat best bekend aanvoelt) in tegenstelling tot dat prachtige 'Horror Movie'-nummer dat je uit deel 1 haalt. Ik geef de voorkeur aan de eerste persoonlijke benadering.

Al met al verdient ABCs of Death 2 uw tijd echter minstens één keer. Vervolgens kunt u beslissen of er genoeg is om herhaalde bezichtigingen te rechtvaardigen. Ik kan met zekerheid zeggen dat ik het in de toekomst nog eens zal bezoeken, en waarschijnlijk voor de komende jaren.

Bekijk zeker mijn ranglijst van de 26 segmenten van de eerste film hier. Dat zou je eigenlijk een goed idee moeten geven van mijn eigen gevoeligheden, en kan helpen om deze recensie een beetje meer kleur te geven. Maar zelfs als je denkt dat mijn rangschikking daar belachelijk is, dan ben je het jezelf nog steeds verschuldigd om deel 2 te bekijken, want misschien vind je sommige van degenen die ik niet leuk vond leuk.

Voor elk zijn eigen. Ik heb het gevoel dat dat is waar de ABCs of Death-franchise over gaat, en dat is goed voor horror. Deze films zijn geweldig voor het genre omdat ze de ogen van fans openen voor verschillende talenten en soorten horror die ze misschien niet eens eerder hebben overwogen. Wat nog belangrijker is, het inspireert tot creativiteit en originaliteit, twee dingen die veel te vaak ontbreken in de reguliere horrorfilms. Eén ding is gegarandeerd als je naar een ABCs of Death-film kijkt, je zult iets onconventioneels zien.