Verbind je met ons

Nieuws

Amerika's meest spookhuis is niet in Amityville

gepubliceerd

on

Ghostwatchers

Er is een spookhuis in Bridgeport, Connecticut dat niet de aandacht krijgt die in Amityville, maar in 1974 veroorzaakte het een mediaopwinding die het land fascineerde, en niemand praat er ooit over, zelfs niet de genrefilmmensen.

Aan het einde van dit verhaal zult u zich - net als de vele getuigen in 1974 - afvragen wat echt is en wat niet.

Wat deed gebeurde er in dit kleine huis in het midden van het blok aan Lindley Street?

www.iamnotastalker.com

De Toveren

Voordat we daar op ingaan, laten we het hebben over de recente opleving van de film met spookverhalen en paranormale onderzoeken van beroemdheden, te beginnen met James Wan's Goochelend universum (een vierde film is momenteel in de maak).

De Toveren franchise heeft ons de afgelopen tien jaar grote schrik gegeven. Deze ‘gebaseerd op een waargebeurd verhaal’ op het spookachtige Amerika en aan de overkant van de vijver hebben de poltergeist-popcultuurverschijnselen nieuw leven ingeblazen die zo populair waren in de jaren '70.

Gebaseerd op de echte dossiers van Ed en Lorraine Warren, De Toveren filmische universum begon met de Perron-familie in Rhode Island.

Entertainment Weekly

Lorraine Warren en Vera Farmiga. Foto door Michael Tackett

Hoewel de heer Warren in 2006 stierf, diende Lorraine als adviseur van Het toveren. Ze beweerde voor haar dood in 2019 dat ze de filmmakers niet toestond te veel creatieve licenties te nemen. Ze beweerde dat alles wat je op het scherm ziet, is zoals het is gebeurd.

Het vervolg, Toveren 2 verhuisde naar Groot-Brittannië en legde de beroemde Enfield-achtervolging vast. Bij die zaak waren twee jonge zussen betrokken die werden gekweld door een geest die met dingen gooide, sprak als bezetenheid en gewoon een algeheel bovennatuurlijke slechterik was. Politieagenten, priesters en maatschappelijk werkers hebben de rapporten bevestigd. Lorraine hielp ook bij die zaak.

Ondertussen, terug in de VS, vocht de familie Lutz met hun eigen demonen tegen een inmiddels beroemde veel in Amityville. Nogmaals, de Warrens stonden klaar om te helpen.

Lindleystraat 966

Maar er is nog een huiveringwekkend verhaal dat de Warrens daarbij betrokken waren niemand praat over. Het vond plaats in Bridgeport op Lindleystraat 966 in 1974 en het veroorzaakte zo'n mediacircus dat de buurt op slot zou gaan.

Verslaggevers, getuigen en andere professionals zeiden dat ze meubels zonder provocatie, zwevende koelkasten en fysieke aanvallen zagen bewegen.

In het boek "Het meest spookhuis ter wereld”, Neemt schrijver Bill Hall een diepe duik in deze zaak. Wat verbluffend is, zijn niet alleen de bizarre gebeurtenissen die plaatsvonden, maar ze werden zo goed gedocumenteerd door zoveel vertrouwde bronnen.

Gerespecteerde Getuigen leggen hun ervaringen vast

Brandweerlieden en wetshandhavers hebben verklaard dat ze alles hebben gezien stoelen bewegen vanzelf, crucifixen die uit hun worden geworpen muurankers en messen die door een onzichtbare kracht worden uitgeworpen. De activiteit leek zich te concentreren rond een klein meisje.

Gerard en Laura Goodin woonden in de kleine bungalow toen ze hun jonge dochter Marcia in 1968 adopteerden. Het duurde niet lang voordat er vreemde dingen in huis begonnen te gebeuren - kleine dingen die mensen gewoonlijk negeren. Toch was de bedrijvigheid sterk genoeg om de familie te boeien.

Mensen zeiden dat wanneer Marcia in de buurt was, de gebeurtenissen zouden toenemen, maar zelfs als ze weg was, konden de dingen gek worden.

De Goodin's waren onderwerp tot een luid ritmisch gebons in hun muren kon de bron nooit worden gelokaliseerd. Items zouden verdwijnen van waar ze waren achtergelaten, alleen om op een andere plek in het huis te worden gevonden. Deuren zouden dichtslaan. De politie onderzocht de incidenten, maar zelfs zij waren perplex nadat ze niets hadden gevonden.

De Media Frenzy

In 1974 was het pand een broeinest van activiteit, niet alleen van de poltergeist, maar ook van media-aandacht. De Warrens werden ingeschakeld, evenals de American Society for Psychical Research en de Psychical Research Foundation.

De politie stond 24 uur per dag klaar en interviewde de familie. In die tijd waren er berichten dat tv's van hun standaard werden geduwd, jaloezieën op en neer klapten en planken van de muren vielen.

De publieke razernij was ook begonnen. Toeschouwers verdrongen de straat voor het spookhuis om te zien of ze iets voor zichzelf konden zien. Een burger probeerde zelfs het huis in brand te steken. De hele straat moest uiteindelijk worden afgezet.

Op dit moment is de entiteit liet zich naar verluidt zien. Volgens het boek van Hall 'leek het op een grote, samenhangende verzameling van rokerige geelwitte' gauzy 'mist.'

De kat praat

Er waren niet alleen fysieke manipulaties, er waren ook audiofenomenen. Mensen meldden dat ze Sam, de familiekat, rare dingen hoorden zeggen, zoals "Jingle Bells' en 'Tot ziens'. Buiten plastic tuin zwanen maakten naar verluidt ook angstaanjagende geluiden.

De website Vervloekt Connecticut schreef ook over dit verhaal. In hun commentaargedeelte een persoon, Nelson P., beweert in 1974 in het stadhuis te hebben gewerkt in de archiefkamer van de politie van Bridgepoint. Ze hadden dit te zeggen:

"... we kregen een kopie van een geschreven rapport van een officier die aanwezig was toen de paranormale s * het de fan raakte op Lindley St. Het meest huiveringwekkende verhaal was toen hij schreef 'en de kat zei tegen de officier:' Hoe gaat het met je broer Bill doet ?, en de officier keek naar beneden en antwoordde: "Mijn broer is dood." De kat fronste toen "Ik weet het" en vloekte herhaaldelijk tegen de officier en rende toen weg. Andere visuele gebeurtenissen in het rapport zijn onder meer een zwevende koelkast en een fauteuil die kantelde en niet door de agenten weer op zijn plaats kon worden getild. Een officier die getuige was van dit alles nam onmiddellijk verlof omdat hij zo geschokt was door de ervaring. Ik ben er vandaag vast van overtuigd dat deze gebeurtenissen thuis plaatsvonden. "

Krantenknipsel van spookhuis in Connecticut

Een hoax?

Zwevende frigidaires en griezelige katten opzij, kwam de hele zaak abrupt tot stilstand toen een politieagent Marcia naar verluidt zag proberen om een ​​televisietoestel met haar voet om te gooien terwijl ze dacht dat niemand keek.

Na ondervraging gaf Marcia uiteindelijk toe dat ze alles in huis alleen had gedaan en de zaak werd gesloten; beschouwd als een hoax. Of was het?

Hoewel haar ouders de bewering betwistten, was Marcia er snel bij om haar aandeel in het 'spookachtige' toe te geven. Maar er bleven vragen over hoe ze op twee plaatsen tegelijk kon zijn.

Hoe gerespecteerde getuigen dingen zagen gebeuren wanneer Marcia was niet eens in huis en waarom dingen bleven gebeuren, zelfs na haar bekentenis.

De zaak werd uiteindelijk vergeten en beschouwd als fraude.

Bill Hall's boek "Het meest spookhuis ter wereld, ”Is het typische verhaal over de Lindley-achtervolging. Zijn boek bevat ongekende interviews met brandweerlieden en andere gerenommeerde getuigen die erbij waren. Ze vertellen over hun ervaringen en wat ze hebben gezien.

Er is gemeld dat Marcia, het meisje achter het spookachtige, stierf in 2015 op de leeftijd van 51.

Still Standing

Het huis staat nog steeds op dezelfde plek als meer dan 40 jaar geleden en ziet er hetzelfde uit als toen. U kunt het persoonlijk bezoeken. U kunt het ook in Google Maps typen.

Maar in plaats van de huidige bewoners lastig te vallen, blijf op veilige afstand als je besluit te gaan.

Spookhuis in Connecticut?

Wat je ook gelooft, deze spookhuiszaak was er zeker een voor de geschiedenisboeken, alleen al vanwege de aandacht die het kreeg van het publiek en de details die professionele ooggetuigen documenteerden terwijl het gebeurde.

Dit verhaal is bijgewerkt. Het is oorspronkelijk gepost in maart 2020. 

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Filmrecensies

Panic Fest 2024 Review: 'De ceremonie gaat beginnen'

gepubliceerd

on

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Nieuws

“Mickey versus. Winnie”: iconische personages uit de kindertijd botsen in een angstaanjagende versus slasher

gepubliceerd

on

iHorror duikt diep in de filmproductie met een huiveringwekkend nieuw project dat je jeugdherinneringen zeker opnieuw zal definiëren. We zijn blij om te introduceren 'Mickey versus Winnie,' een baanbrekende horror-slasher geregisseerd door Glenn Douglas Packard. Dit is niet zomaar een horror-slasher; het is een diepgewortelde confrontatie tussen verwrongen versies van kinderfavorieten Mickey Mouse en Winnie de Poeh. 'Mickey versus Winnie' brengt de personages uit het publieke domein uit de 'Winnie-the-Pooh'-boeken van AA Milne en Mickey Mouse uit de jaren twintig samen 'Stoomboot Willie' cartoon in een VS-gevecht als nooit tevoren.

Mickey versus Winnie
Mickey versus Winnie Poster

Het plot speelt zich af in de jaren twintig en begint met een verontrustend verhaal over twee veroordeelden die ontsnappen in een vervloekt bos, om vervolgens te worden opgeslokt door de duistere essentie ervan. Honderd jaar later begint het verhaal met een groep op zoek naar spanning zoekende vrienden wier ontsnapping in de natuur vreselijk misloopt. Ze wagen zich per ongeluk in hetzelfde vervloekte bos en komen oog in oog te staan ​​met de nu monsterlijke versies van Mickey en Winnie. Wat volgt is een nacht vol angst, waarin deze geliefde personages veranderen in gruwelijke tegenstanders, waardoor een razernij van geweld en bloedvergieten ontstaat.

Glenn Douglas Packard, een voor een Emmy genomineerde choreograaf die filmmaker is geworden en bekend staat om zijn werk aan 'Pitchfork', brengt een unieke creatieve visie in deze film. Packard beschrijft “Mickey versus Winnie” als eerbetoon aan de liefde van horrorfans voor iconische cross-overs, die vanwege licentiebeperkingen vaak slechts een fantasie blijven. “Onze film viert de sensatie van het op onverwachte manieren combineren van legendarische personages en biedt een nachtmerrieachtige maar opwindende filmische ervaring,” zegt Packard.

Geproduceerd door Packard en zijn creatieve partner Rachel Carter onder de vlag van Untouchables Entertainment, en onze eigen Anthony Pernicka, oprichter van iHorror, “Mickey versus Winnie” belooft een geheel nieuwe kijk op deze iconische figuren te geven. ‘Vergeet wat je weet over Mickey en Winnie,’ zegt Pernicka enthousiast. “Onze film portretteert deze personages niet als louter gemaskerde figuren, maar als getransformeerde, live-action horrors die onschuld met kwaadwilligheid samenvoegen. De intense scènes die voor deze film zijn gemaakt, zullen de manier waarop je deze personages ziet voor altijd veranderen.”

Momenteel wordt in Michigan gewerkt aan de productie van “Mickey versus Winnie” is een bewijs van het verleggen van grenzen, wat horror graag doet. Terwijl iHorror zich waagt aan het produceren van onze eigen films, willen we deze spannende, angstaanjagende reis graag met u, ons trouwe publiek, delen. Houd ons in de gaten voor meer updates terwijl we doorgaan met het transformeren van het bekende in het angstaanjagende op manieren die je je nooit had kunnen voorstellen.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Mike Flanagan komt aan boord om te helpen bij de voltooiing van 'Shelby Oaks'

gepubliceerd

on

Shelby-eiken

Als je hebt gevolgd Chris Stuckman on YouTube je bent je bewust van de worstelingen die hij heeft gehad om zijn horrorfilm te krijgen Shelby Eiken afgerond. Maar er is vandaag goed nieuws over het project. Regisseur Mike Flanagan (Ouija: Oorsprong van het kwaad, Doctor Sleep en The Haunting) steunt de film als co-uitvoerend producent, wat de release veel dichterbij zou kunnen brengen. Flanagan maakt deel uit van het collectief Intrepid Pictures waartoe ook Trevor Macy en Melinda Nishioka behoren.

Shelby Eiken
Shelby Eiken

Stuckmann is een YouTube-filmcriticus die al meer dan tien jaar op het platform actief is. Hij kwam onder de loep omdat hij twee jaar geleden op zijn kanaal aankondigde dat hij niet langer films negatief zou beoordelen. Maar in tegenstelling tot die verklaring schreef hij een niet-recensie-essay over de gefilterde film Mevrouw Web Onlangs zei hij dat studio-regisseurs sterke wapens moeten gebruiken om films te maken alleen maar om falende franchises in leven te houden. Het leek een kritiek vermomd als discussievideo.

Maar Stuckmann heeft zijn eigen film om zich zorgen over te maken. In een van de meest succesvolle campagnes van Kickstarter wist hij meer dan $ 1 miljoen op te halen voor zijn speelfilmdebuut Shelby Eiken die nu in de postproductie zit. 

Hopelijk, met de hulp van Flanagan en Intrepid, de weg ernaartoe Shelby Oaks voltooiing nadert zijn einde. 

“Het was inspirerend om te zien hoe Chris de afgelopen jaren aan zijn dromen werkte, en de vasthoudendheid en doe-het-zelf-spirit die hij aan de dag legde tijdens het brengen Shelby Eiken naar het leven deed me zo veel denken aan mijn eigen reis van meer dan tien jaar geleden, ‘ Flanagan vertelde Deadline. “Het was een eer om samen met hem een ​​paar stappen op zijn pad te zetten en steun te bieden aan de visie van Chris voor zijn ambitieuze, unieke film. Ik kan niet wachten om te zien waar hij vanaf hier naartoe gaat.”

zegt Stuckmann Intrepid foto's heeft hem jarenlang geïnspireerd en "het is een droom die uitkomt om met Mike en Trevor aan mijn eerste speelfilm te werken."

Producent Aaron B. Koontz van Paper Street Pictures werkt al sinds het begin met Stuckmann en is ook enthousiast over de samenwerking.

“Voor een film die zo moeilijk op gang kwam, is het opmerkelijk hoeveel deuren er toen voor ons opengingen”, aldus Koontz. “Het succes van onze Kickstarter, gevolgd door het voortdurende leiderschap en de begeleiding van Mike, Trevor en Melinda, overtreft alles waar ik op had kunnen hopen.”

Deadline beschrijft het plot van Shelby Eiken als volgt:

“Een combinatie van documentaire, Found Footage en traditionele filmstijlen, Shelby Eiken draait om Mia's (Camille Sullivan) verwoede zoektocht naar haar zus Riley (Sarah Durn) die op onheilspellende wijze verdween in de laatste tape van haar onderzoeksserie 'Paranormal Paranoids'. Terwijl Mia's obsessie groeit, begint ze te vermoeden dat de denkbeeldige demon uit Riley's kindertijd echt kan zijn geweest.'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen