Zoals ik al zei in mijn lijst van beste horrorfilms van 2019, dit was een geweldig jaar voor horror. Helaas zijn niet alle horrorfilms die dit jaar zijn gemaakt even goed. Deze lijst bevat mijn minst favoriete of minst memorabele horrorfilms die ik zag en die in 2019 uitkwamen, waarvan ik de meeste hoge verwachtingen had, waardoor ik teleurgesteld was. Ik heb geen films opgenomen die ik niet heb bekeken, en dus mist het waarschijnlijk de horrorfilms waarvan ik wist dat ze zuigen en niet de moeite namen om te zien (Jacob's Ladder, aftellen). Hier zijn de 5 horrorfilms die me het meest teleurstelden die ik in 2019 zag. 

Slechtste 5 horrorfilms van 2019

5. Velvet Buzzsaw

Deze film leed onder het proberen om het genre opnieuw uit te vinden en interessanter te zijn, wat ik moet toegeven, ik juich het toe als een gewaagde zet. Helaas zal het nemen van risicovolle beslissingen wel of niet werken, en naar mijn mening werkte het gewoon niet. Deze Dan Gilroy (Nightcrawler) film had een zware acteerkracht achter zich, met Jake Gyllenhaal, Rene Russo, John Malkovich en Toni Collette, en het verhaal in theorie was zeker interessant, maar de manier waarop het werd uitgevoerd was gewoon bizar op een gekke manier. De film heeft de toon van satirisch Final Destination film zonder de gedenkwaardige sterfgevallen en 'engheid'.

De film moest kritisch zijn over het kapitalisme en de holheid van de kunstscène, maar om dat te bereiken EN om eng te zijn, moest deze film veel meer doen. Het mist zelfs enig plezier dat het zou hebben gered van een toekomst van obscuriteit, maar we hebben tenminste nog een ander maf Jake Gyllenhaal-personage. Het meest teleurstellende is om dit te zien als de film gemaakt door de regisseur van het veel donkerder en gespannener Nightcrawler. 

4. The Prodigy

Er valt niet veel over deze film te zeggen, omdat hij zo ongelooflijk zinloos was. Door de marketing voor deze film leek het alsof het meer was dan alleen een kopie van elke "evil kid" -film, maar dat was het niet. Absoluut niets in deze film was nieuw of interessant en de uitvoeringen waren meer dan saai. De naamgenoot van de film, het kind dat een wonderkind is, blijkt nooit enige echte invloed te hebben op de plot na het eerste derde deel van deze film.

Ik vond het een rare beslissing om Taylor Schilling (Oranje is het nieuwe zwart) de moeder hierin en ik voel me nog steeds zo na het bekijken. Raar. Het einde ALMOST maakt de film interessanter dan hij is, maar het is te weinig en te laat waardoor deze film middelmatig is. Je kunt beter tijd besteden aan het kijken naar een van de andere kindermoordenaarsfilms die deze film heeft gekopieerd. 

3. 3 uit de hel

Het doet mijn hart pijn om te denken aan de nieuwste film van regisseur / muzikant Rob Zombie. Ik haatte het niet absoluut, maar vergeleek het met Huis van 1000 Corpses en The Devil's Rejects, welke 3 vanuit de hel volgt de plot van, het is duidelijk dat het lang niet in orde is. De Firefly-clan doen herleven uit hun epische sterfscène aan het einde van The Devil's Rejects had moeten zijn voor iets zinvols en net zo groots van een film als de vorige twee, maar deze film ploegde voort in zijn desinteresse in de plot en de toekomst van de moordenaars.

Helaas weerhield Sid Haig's (Captain Spaulding) slechte gezondheid hem ervan deel te nemen aan het grootste deel van de film, waardoor zijn 'rol' in de groep werd verwisseld met een nieuw personage, gespeeld door Richard Brake (Doom-Head in 31) die, begrijp me niet verkeerd, hij niet slecht was in het spelen, maar het miste een gedenkwaardige uitstraling, vooral in vergelijking met Captain Spaulding. Sheri Moon Zombie keert terug als Baby en speelt vrijwel hetzelfde personage dat ze altijd heeft gedaan, maar deze keer met een aantal echt bizarre scènes als gevolg van PTSD. Bill Moseley keert terug als Otis Driftwood, maar zelfs zijn optreden voelt komisch aan door het gebrek aan actie gedurende de film.

Het enige interessante nieuwe personage dat ik in deze film vond, was Jeff Daniel Phillips (31) als de gevangenisdirecteur, die er maar een korte sectie in zit. Als je een fan bent van de vorige twee films in deze verhaallijn, zou ik niet aanraden om het einde van The Devil's Rejects hiervoor, waardoor het een van mijn ergste horrorfilms van 2019 is.

2. Het hoofdstuk 2

Ik was er geen grote fan van It (2017) maar ik moet toegeven dat het een prima film was die cultureel gezien een enorme impact had. Ik kon niet hetzelfde zeggen voor het tweede hoofdstuk van het verhaal. Of je het nu de schuld wilt geven aan het boek of aan de filmmaker (misschien een beetje van beide), deze film leed aan een slecht doordacht plot. De scènes gingen meer vooruit als een videogame, waarbij de hoofdpersonages taak na taak voltooiden om verder te gaan in hun missie om de moorddadige clown te vernietigen, met Mike Hanlon (Isaiah Mustafa) in een bizarre rol als een soort van taakgever in dit saaie film. De uitvoeringen waren halfslachtig, hoewel ik denk dat James McAvoy als Bill Denbrough die schreeuwde tegen een fietsende jongen midden op de weg een van de grappigste scènes was die ik dit jaar heb gezien, en ik ben er vrij zeker van dat het niet de bedoeling was de filmmaker helemaal. Ik hoop dat deze film de reputatie van de eerste film niet teveel bezoedelt, en ik hoop oprecht dat deze franchise stopt terwijl hij nog voor de boeg is. 

1. wonden

Ik zat eigenlijk in de eerste helft van deze film van Babak Anvari (regisseur van de baanbrekende film Onder de schaduw). Ik was opgewonden om de nieuwe film van deze regisseur te zien en ik was ook een grote fan van Armie Hammer en Dakota Johnson en wilde ze samen zien in een horrorfilm. Het uitgangspunt waarmee het begon, was intrigerend genoeg, en het had een spookachtige toon die werd ondersteund door een aantal verontrustende beelden. Dat is helaas al het goede dat ik te zeggen heb voor deze film.

Halverwege begon ik me te realiseren dat geen van de gebeurtenissen in deze film ooit met elkaar te maken zou hebben. Het lijkt erop dat de regisseur een heleboel verschillende shots en ideeën in gedachten had die hij wilde gebruiken, maar niet wist hoe hij ze in een samenhangend plot moest veranderen. Aan het einde van de film was ik zo in de war met alle dingen die naar voren waren gebracht en nooit meer genoemd. Ik was verrast dat het eindigde zoals het was, zonder enige oplossing. Over het algemeen waren de beelden niet slecht, maar het verhaal was zo slecht doordacht dat ik deze film niemand kon aanbevelen. Als je toevallig een film wilt kijken zoals De Ring en wil niet opletten, misschien is dit jouw film. 

Er zijn dus mijn keuzes voor 5 slechtste films van 2019. Al deze films stelden me op hun eigen manier teleur, en meestal van filmmakers die ik steun. Ik kan alleen maar hopen dat ze terugveren van deze ondermaatse films.