Robert Eggers 'tweede vervolg op 2015's De heks is een geleidelijke afdaling in waanzin; een reis die niet voor bangeriken is.

The Lighthouse volgt twee vuurtorenwachters op een afgelegen en mysterieus eiland in New England in de jaren 1890. Naarmate hun tijd op het eiland vordert, wordt hun geduld dun en ontwikkelt zich een obsessie rond het schitterende baken van de vuurtoren.

Visueel is de film verbluffend. De cinematografie is opgenomen in zwart-wit met een verhouding van 4: 3 en houdt het onderwerp stevig vast. Volledige monologen worden gehouden met een niet-knipperend oog en drijven de ongelooflijke uitvoeringen van sterren Robert Pattinson en Willem Dafoe diep door, zodat je hun intensiteit in je botten kunt voelen.

As The Lighthouse vordert, weerspiegelt de camera de misstap van de personages door steeds meer op Nederlandse invalshoeken te leunen, waardoor het publiek zich ongemakkelijk voelt. De verlichting - zoals bij De heks - lijkt allemaal natuurlijk te zijn gedaan; scènes worden overspoeld met natuurlijk daglicht en overschaduwd door het licht van een enkele lantaarn in een donkere kamer. Voor een film die is opgebouwd rond een groeiende obsessie met een baken van licht, voelt elke verandering in verlichting benadrukt aan, vooral in de grimmige zwart-witte kleur.

De beelden die erin worden gevonden The Lighthouse is verstrengeld in prachtige taferelen die doordrenken van symboliek. Maritiem bijgeloof en mythologie stromen door de film, overspoelt de actie en botst als golven in het verhaal, waardoor de personages naar beneden worden getrokken.

Robert Pattinson graaft zich in met een gemartelde uitvoering die DiCaprio's inzet The Revenant schamen. Hij fysiek zwoegt scène na scène na scène, het publiek uitputten en onmiddellijke empathie voor zijn worstelingen opdoen. Zowel Pattinson als Dafoe laten het allemaal op tafel liggen; ze lijden enorm ter wille van de film, en het is ongelooflijk om te zien. Hun gezamenlijke toewijding om elkaar constant op de schaal van waanzin op te lossen, is enorm indrukwekkend. 

Dafoe is volledig verloren in zijn karakter, zo erg zelfs dat zijn sterke accent en mompelende dialoog soms moeilijk uit te leggen zijn. Er is een bijzonder wereldschokkende monoloog die op het scherm weerklinkt en die - gelukkig - met zoveel passie wordt uitgespuugd dat het veel duidelijker is dan sommige van zijn andere geklets. Hoewel het een uitdaging kan zijn om precies bij te houden wat hij zegt, is hij altijd gemakkelijk te volgen dankzij Dafoe's kristalheldere prestaties. 

Als het om monologen gaat, The Lighthouse is gezegend met een aantal echte knockouts. Pattinson en Dafoe gaan de uitdaging aan en leveren pakkende voorstellingen die spreken met hun rauwe talent als acteurs. Eggers kent het vaardigheidsniveau waarmee hij werkt en legt hun tirades met het grootste respect vast, waardoor ze hun artistieke spieren kunnen buigen.

Verrassend, The Lighthouse heeft zelfs enkele momenten van echte humor doorspekt. Deze stukjes lichtzinnigheid zijn ontleend aan de algehele absurditeit van de film en bouwen voort op de relatie tussen onze twee belangrijkste (en enige) personages - hoewel ze niet bepaald joviaal zijn. Hun voortdurende strijd verandert van een eenzijdig verbaal geselen in een hypnotiserende dans van giftige kameraadschap. 

Eggers heeft bewezen dat hij een van de meest opwindende regisseurs is die momenteel in de genre-cinema werkt. The Lighthouse er borrelt zoveel onder het oppervlak, en naarmate de film vordert, kookt hij over en overspoelt elke centimeter van het scherm met losgeslagen waanzin. Eggers is buitengewoon getalenteerd en we kunnen niet wachten om te zien wat hij hierna gaat doen.

Dat alles zei: The Lighthouse is niet voor iedereen. Het is absoluut een langzame verbranding, en het kan voor sommige doelgroepen een beetje te afwijkend zijn. Maar als je de film met geduld en een open geest benadert, valt er veel af te halen. Het is geen gemakkelijke reis, maar het is er een die je niet snel zult vergeten.

Bekijk ons ​​interview met Midnight Madness voor meer informatie over TIFF 2019 programmeur Peter Kuplowsky en volledige line-up Midnight Madness 2019.