De aanpassing op het grote scherm van Enge verhalen te vertellen in het donker morgen in de bioscoop, en de aanstaande release ervan heeft me ertoe gebracht de boeken opnieuw te lezen en mezelf eraan te herinneren hoe griezelig die verhalen voor mij waren toen ik een kind was.

De eerste Enge verhalen te vertellen in het donker boek werd uitgebracht in 1981. Ik was vier jaar oud en het zou een paar jaar duren voordat ik deze schat ontdekte in waarschijnlijk de tweede klas.

De eerste keer dat ik die verhalen in onze plaatselijke bibliotheek las, zal ik nooit vergeten. De illustraties van Stephen Gammell kwamen tot leven met elke pagina-omslag, en Alvin Schwartz 'hervertellingen van folklore, stedelijke legendes en kampvuurverhalen drongen tot mijn verbeelding.

Tegen de tijd dat ik in de vierde klas zat, las ik Edgar Allan Poe, maar ik ben nooit weggegaan Enge verhalen te vertellen in het donker volledig achter me, en ik zou terugkeren naar de originele collectie, evenals de twee delen die er door de jaren heen keer op keer op volgden.

De verhalen hebben nooit hun vermogen verloren om de ruggengraat te kalmeren, en de illustraties zijn zo mogelijk griezeliger geworden naarmate mijn verbeeldingskracht geavanceerder is geworden en ik heb geleerd om verder te kijken dan het oppervlak van die bedrieglijk eenvoudige beelden.

Met dit alles in gedachten, dacht ik dat het misschien leuk zou zijn om ze nog een keer te bezoeken terwijl ik me voorbereid op een reis naar het theater om ze tot leven te zien komen op het grote scherm, en mijn keuzes te delen voor de tien engste inzendingen in Enge verhalen te vertellen in het donker.

Hier zijn mijn favorieten met notaties voor het volume waarin ze in willekeurige volgorde waren opgenomen. Laat me de jouwe weten in de comments!

** Opmerking van de auteur: er zijn inderdaad enkele spoilers in het verschiet voor deze klassieke verhalen, hoewel het verbaast dat je ze misschien niet kent, zo niet uit de boeken dan uit de tijd rond kampvuren of logeerpartijtjes toen je een kind was. Als u van plan bent deze boeken te lezen, wilt u misschien nu teruggaan. **

Zo koud als Clay (Deel 1)

Zo koud als Clay is in wezen een voorloper van moderne stedelijke legendes van verdwijnende lifters en andere soortgelijke verhalen, maar Schwartz 'speciale draai aan het verhaal is er een die altijd onder mijn huid kruipt.

Een jonge vrouw wordt weggestuurd van haar huis om bij familie te gaan wonen als haar vader Jim, de man van wie ze houdt, onwaardig acht. Wanneer Jim vele maanden later plotseling bij haar familieleden opduikt, is ze meer dan blij om met hem mee te gaan, hoewel ze onderweg merkt dat zijn huid zo koud is als klei.

Bij haar thuiskomst verdwijnt Jim en haar vader vertelt haar met tegenzin dat de jongeman stierf kort nadat ze wegging.

Heerlijke worst (Deel 2)

Lang voordat ik ooit van Sweeney Todd en mevrouw Lovett hoorde, was er Samuel Blunt, een slager die een groot gevecht had met zijn vrouw en haar te midden van alles vermoordde. Om zijn misdaad te verbergen, begroef hij haar botten en voerde het vlees dat hij ervan sneed door zijn vleesmolen, kruiden en rookte het om er een fijne worst van te maken.

De speciale worst is een hit onder zijn klanten en om het geld zijn winkel binnen te laten stromen, begint hij andere mensen door zijn vleesmolen te steken, waaronder enkele lokale kinderen en hun huisdieren.

Als de lokale bevolking eindelijk ontdekt wat Blunt heeft gedaan ... nou, laten we zeggen dat het niet goed afloopt voor de slager.

Het Venster (Deel 2)

Ik heb altijd een fascinatie gehad voor vampieren. Misschien is dat waarom Het Venster stak me altijd binnen Meer enge verhalen te vertellen in het donker. Het was een vampier in tegenstelling tot alles wat ik destijds in andere verhalen had gelezen en het imago ervan achtervolgde me dagenlang nadat ik het had gelezen.

Natuurlijk weet ik nu dat het vreemde wezen gewikkeld in zijn lijkwade een veel traditioneler vampirisch beeld is van vóór Stoker, en ik moet je vertellen dat dit verhaal van een jonge vrouw die wordt achtervolgd door een bovennatuurlijk wezen in haar huis nog griezeliger.

Harold (Deel 3)

Als Pennywise verantwoordelijk was voor de angst van een hele generatie voor clowns, dan twijfel ik er niet aan Harold kan enige verantwoordelijkheid nemen omdat velen van ons huiveren als we een eenzame vogelverschrikker in een veld zien.

Dit specifieke verhaal gaat over twee mannen die een vogelverschrikker creëren en hem beginnen te behandelen als een echt persoon. Ze nemen hun frustraties op hem af, lachen hem uit en misbruiken het levenloze wezen totdat Harold de vogelverschrikker op een dag besluit dat hij er genoeg van heeft.

Het einde van dit specifieke verhaal nog kruipt na al die jaren onder mijn huid.

Gewoon heerlijk (Deel 3)

Sommige verhalen zijn eng voor wat ze zeggen en andere zijn enger voor wat ze suggereren.

Gewoon heerlijk valt vierkant in deze tweede categorie. George Flint was een bullebak die bijna net zoveel van eten hield als van zijn zin. Op een dag brengt hij een stuk lever mee naar huis en vertelt zijn vrouw dat ze dit als avondeten voor hem zal koken.

Mina is het daar natuurlijk mee eens omdat ze bang is voor de woede van haar man. Ze kookt de lever de hele middag langzaam, en snijdt dan een stuk af om te proberen. Het is zo goed dat ze nog een hap heeft en nog een totdat de lever helemaal weg is. Mina is doodsbang voor wat George zal doen als hij thuiskomt en er is geen lever meer te krijgen totdat ze zich herinnert dat een oude vrouw net is overleden en dat haar lichaam onbeheerd is achtergelaten in de plaatselijke kerk om te bekijken ...

De rode vlek (Deel 3)

Iedereen die ooit bang is geweest voor spinnen, kent de nachtmerrie van het ontwaken en het vinden van een kruipend over je hand of gezicht. Deze angst werd versterkt in De rode vlek wanneer een meisje wakker wordt en ontdekt wat haar moeder denkt dat een spinnenbeet in haar gezicht is, maar te laat ontdekt dat het iets veel ergers is.

The Haunted House (Deel 1)

Ik hou van een ouderwets spookhuisverhaal, en dit is verreweg een van de beste die ik ooit heb gelezen.

Wanneer een predikant besluit om een ​​lokale achtervolging uit te zoeken, ontdekt hij de geest van een vrouw die beweert te zijn vermoord door haar minnaar voor haar fortuin. Ze geeft de predikant een methode om de moordenaar op te sporen - waarom ze hem niet gewoon kon vertellen dat we het niet weten - en belooft dat als hij haar wreekt, ze hem haar fortuin zal geven om voor de kerk te gebruiken.

En dat is precies wat hij doet.

alligators (Deel 1)

Gebaseerd op een volksverhaal uit de Ozarks, alligators vertelt het verhaal van een vrouw die bang is dat haar man elke avond in een alligator verandert om in de rivier te gaan zwemmen. Als hun zoons worden geboren, begint hij hen vroeg te leren zwemmen en ook zij gaan met hem mee op zijn nachtelijke uitstapjes.

Doodsbang voor wat er met haar familie gebeurt, zoekt ze de hulp van de dorpelingen, maar ze wordt opgesloten in een instelling. Vreemd genoeg beginnen de lokale bevolking drie alligators te spotten, een grote en twee kleinere, in de plaatselijke rivier en de familie van de vrouw is nergens te bekennen.

Iemand viel uit Aloft (Deel 2)

Schepen en spookverhalen gaan hand in hand en dit is een uitstekend wraakverhaal over een man die wordt achtervolgd door iets dat hij in zijn verleden heeft gedaan en dat uiteindelijk laat op een avond op een schip op zee tot een hoogtepunt komt. Je kunt bijna de golven horen en de squelch van een lichaam dat het dek van het schip raakt terwijl je het leest!

Geluiden (Deel 2)

Nog een eng verhaal in een eenzaam huis, Geluiden vindt drie mannen die beschutting zoeken tegen een storm in wat lijkt op een verlaten oud huis. Ze maken een vuur en beginnen net warm te worden als ze van boven opeens geschreeuw en donderende voetstappen horen alsof er boven de hoofden een moord plaatsvindt.

Ze volgen de gebeurtenissen alleen op geluid totdat het lijkt te eindigen en ze het huis ontvluchten en besluiten hun kansen te wagen met de storm.