In 1990, Nicolas Roeg's bewerking van Roald Dahl's De heksen barstte op het grote scherm, angstaanjagende kinderen en hun ouders in verrukking. Het was een van de grootste eerste commerciële successen die de regisseur in zijn leven meemaakte (hoewel de kassacijfers op geen enkele manier geweldig waren), en zoals we rouw vandaag om zijn heengaan, leek het me leuk om achter de schermen van deze fantastische film te kijken.

Laten we dus eens kijken naar vijf dingen die u (misschien) nog niet weet De heksen!

#1 De heksen was de laatste film geproduceerd door Lorimar Productions.

Lorimar Productions werd eind jaren zestig opgericht en had in haar twee decennia van bestaan ​​een aantal enorm verschillende films geproduceerd en/of gedistribueerd. De studio lag erachter Cruising, Een officier en een Gentleman en The Postman Always Rings Twice naast tv-series en miniseries zoals Stephen King's IT en Freddy's nachtmerries.

De film werd voltooid in 1989 en zou worden gedistribueerd toen de theatrale divisie van het bedrijf werd ontbonden. De distributierechten werden verkocht aan Warner Bros., maar de film bleef bijna een jaar op de plank liggen voordat hij uiteindelijk in de bioscoop werd uitgebracht.

# 2 Anjelica Huston was niet de eerste keuze om de rol van de Grand High Witch op zich te nemen.

Hoe moeilijk het ook is om te geloven, er werden VEEL andere actrices overwogen voor de rol van de sluwe Grand High Witch in de film.

Het gerucht gaat dat er in de loop der jaren een aantal andere actrices in aanmerking kwamen voor de rol vanaf het moment van schrijven en tijdens het castingproces. Of deze geruchten feitelijk of puur anekdotisch waren, lijkt niet zoveel uit te maken, maar rapporten hebben Vanessa Regrave, Eartha Kitt, Susan Sarandon, Liza Minnelli, Faye Dunaway, Jodie Foster en zelfs Cher aan het castingproces gebonden.

Elk van deze actrices had ongetwijfeld de rol kunnen doden, maar dit is een van die gevallen waarin je je moet afvragen: "Zouden ze het beter hebben gedaan dan Anjelica?"

# 3 Dit was de laatste film waar Jim Henson persoonlijk toezicht op hield en waar hij rechtstreeks aan werkte.

De legendarische poppenspeler en maker van wezens, Jim Henson ontwierp drie verschillende sets muispoppen voor De heksen. De kleinste waren eigenlijk zo groot als een muis met stuurdraden waarvan werd gezegd dat ze haardun waren en de grootste was ongeveer een meter lang, wat Roeg gebruikte voor een paar close-ups in de film.

Wat meer is, het was Henson die Roald Dahl ervan overtuigde het project niet te veroordelen en zijn naam ervan te verwijderen toen hij een brief aan de auteur schreef na het horen van zijn ongenoegen.

Helaas stierf Henson slechts enkele dagen voordat de film zijn Britse debuut maakte aan het streptokokken-toxische-shocksyndroom. Hij was 53 jaar oud. Door een vreemd toeval stierf Dahl zelf in hetzelfde jaar.

# 4 Het is nooit onthuld waarom de heksen de wereld van kinderen wilden bevrijden.

Hoe verbijsterend het ook mag klinken, en dat is het ook als je net als ik bent en je had het in je hoofd dat de reden in de film werd uiteengezet, maar noch het boek noch de film legden precies uit waarom de heksen kinderen zo haatten.

Was het een levenslange vendetta? Dachten ze gewoon dat ze snotapen waren? Was het een lang spel om ervoor te zorgen dat het menselijk ras werd weggevaagd?

Wie weet?

Misschien wist Roald Dahl het wel, maar legde hij het nooit uit in de originele tekst, en Nicolas Roeg, die zich baseerde op de roman, kreeg ook geen duidelijke reden.

# 5 Hoe donker de film ook is, het boek was veel donkerder.

 

Zoals we hebben gezien met zoveel kinderverhalen en boeken die zijn aangepast voor het grote scherm, heeft het productieteam tijdens het aanpassingsproces de duisternis echt afgezwakt.

In tegenstelling tot bijvoorbeeld de film, is Luke (die eigenlijk nooit een naam in het boek heeft gehad) nooit teruggekeerd naar zijn menselijke vorm en realiseert hij zich tegen het einde dat dit betekent dat zijn leven serieus is afgebroken. Muizen leven immers maar een paar jaar onder de beste omstandigheden en daar moet hij het mee eens zijn.

In het boek werd gesuggereerd dat Bruno, ook bekend als de andere kleine jongen, in een muis veranderde, door een conciërge in een emmer water werd verdronken op aandringen van zijn vader, wat paste in het plan van de Grand High Witch om alle kinderen te laten vermoorden door nietsvermoedende leraren, conciërges en ouders toen ze muizen waren geworden.

Bonusfeit!

Roald Dahl was, zoals eerder vermeld, erg ontevreden over deze aanpassing. Hij was zelfs zo ontevreden dat er wordt gezegd dat hij instructies in zijn testament heeft achtergelaten die de lat zeer hoog leggen voor iedereen die in de toekomst zijn werk zou willen bewerken voor film!