Verbind je met ons

Nieuws

Interview met regisseurs van 'Folklore', HBO's New Asian Horror Anthology Series

gepubliceerd

on

Folklore

Folklore is een nieuwe, zes afleveringen, een uur durende, gemoderniseerde Aziatische horror anthologiereeks van HBO Asia. Elke aflevering wordt geleid door een andere regisseur en is gebaseerd op diepgewortelde mythen en bijgeloof in zes landen in Azië.

Geproduceerd en gemaakt door de bekroonde Singaporese filmmaker Eric Khoo (die ook een van de segmenten regisseert), Folklore met afleveringen van Joko Anwar (Halfwerelden, Satans slaven) uit Indonesië, Takumi Saitoh (Blanco 13, Ramen Teh) uit Japan, Lee Sang-Woo (Barbie, Vuur In de Hel, Vuile Romantiek) uit Korea, Ho Yuhang (Rain Dogs, mevrouw K) uit Maleisië, en Pen-Ek Ratanaruang (Samui-lied, Achternaam* Leven in het heelal) uit Thailand.

Als onderdeel van TIFF kreeg ik de kans om met twee van de regisseurs van de serie - Pen-Ek Ratanaruang en showrunner / regisseur Eric Khoo - te praten over de creatie van de show, thema's in Aziatische horror en de klassieke culturele kennis die voedt in onze angsten.

Kelly McNeely: Met de populariteit van horror bloemlezingen, is het fantastisch dat dit - ik begrijp het - de eerste horror anthologie tv-serie in Azië wordt. Eric, hoe heb je het idee of het concept voor de serie ontwikkeld?

Eric Koo: Ik ben er altijd een beetje fan van geweest The Twilight Zone, en ik hou van horrorfilms. Mijn moeder bracht me in afschuw toen ik zes jaar oud was. In Azië houden we van een geweldig verhaal. Ik herinner me Pen-Ek, we waren enkele jaren geleden samen in Patong (Thailand) en we maakten grapjes over hoe we samen horror zouden moeten doen.

Hij had het gekke idee om een ​​horrorbank te maken, zoals een bank waarop je zou zitten en die je zou opeten. En dus toen HBO ons benaderde om met een serie te komen ... [gekscherend] ken ik een eenlokatie die voor heel weinig geld gedaan kon worden [lacht allemaal]. Ik heb deze regisseurs die ik respecteerde uit Azië bijeengeroepen, en ik zei, je weet wel "laten we samen iets doen". Dus het was heel biologisch.

Ik sprak met Pen-Ek - omdat ik hem niet wilde verliezen (aan het plannen van conflicten) - en ik was erg blij dat HBO Azië niet te veel tussenbeide kwam, zoals: Pen-Ek's was helemaal in zwart-wit [ bespotte ergernis, lachen]. Maar het was echt leuk, dat was een soort van ontstaan.

Het enige wat ik echt wilde doen, was het niet in het Engels hebben - omdat het belachelijk zou zijn, weet je, als Thai Engels of Japans Engels zou spreken. Dus mochten ze het allemaal in hun moedertaal houden, en ik denk dat dat heel goed was, omdat alle verschillende teams uit verschillende delen van Azië als een eenheid aan boord kwamen.

via hbo

Kelly: Pen-Ek, wat trok je naar het project ... behalve Eric? [lacht]

Pen-Ek Ratanruang: Hij mailde me en vertelde me dat hij dit met HBO deed en dat hij wilde dat ik erbij betrokken werd. Ik heb nog nooit in mijn leven horror gedaan! Ik hou van horror, maar ik wist niet hoe ik het moest doen. Ik vroeg hoeveel tijd ik had om een ​​antwoord te geven en hij zei een week. Dus ik zei: oké, als ik een idee heb, zeg ik binnen een paar dagen ja, maar als ik het niet doe, zeg ik nee.

Ik had het idee van een geest - in plaats van een slachtoffer aan te pakken, wordt de geest het slachtoffer van de situatie. En ik had hier niet aan gedacht. Dus ik dacht aan dit verhaal en ik had niet echt een introductie of idee, weet je, maar gewoon ... zei oké, ik zal het doen.

Eric: Het is echt een goed spookverhaal. Zoiets heb je nog nooit eerder gezien.

Kelly: Het ondermijnt het idee van je typische spookverhaal, en dat vind ik geweldig! Over folklore en mythologieën gesproken, welke verhalen van toen je jong was, waren echt bang of hadden een effect op je?

Eric: Voor mij was het de Pontianak - een vrouwelijke vampier. Ze verleidt mannen en eet die mannen op, en ze eet ook graag baby's. Dus dat maakte me bang. Er was een bananenboom die niet al te ver weg was van waar ik verbleef, en mijn moeder vertelde me dat als je een spijker met een draad in die boom steekt en de draad onder je kussen legt, je van haar zou dromen . Dus ik zou de spijker weghalen. [lacht]

En de Pontianak is erg beroemd in Zuidoost-Azië. Dus je ziet haar Kuntilanak heten, maar vaak zeggen ze Matianak, dus er zijn veel verschillende permutaties, weet je? De andere die me snapt - en dit werd gedaan door (Folklore's) Maleisische regisseur, Ho Yuhang - heet de Toyol. Een Toyol is een babygeest. Dus als je een geaborteerde foetus hebt, je neemt de foetus en je bidt tot hem, je kunt er een kwaadaardige of een goede geest van maken. Als het een goede geest is, zal het je met geluk helpen. Dus er is een donkere en de goede.

via HBO Azië

Kelly: Elk land heeft met afgrijzen zijn eigen thema's die verbonden zijn met culturele geschiedenis en evenementen. De geesten van Japan zijn bijvoorbeeld verbonden met hun folklore, terwijl het in Amerika meer gaat om bezittingen en demonen die verband houden met hun puriteinse verleden. Kun je iets vertellen over de prominente thema's in horrorfilms uit Singapore en Thailand, en misschien waar die thema's of ideeën cultureel vandaan kwamen?

Eric: Het punt is dat het in Singapore een land is met een mix van immigranten. De Chinezen waren er ongeveer 100 jaar geleden, maar daarvoor waren de Maleiers. En de Maleiers hebben veel folklore. Dus de Pontianak is van de Maleiers. De Toyol is ook van de Maleiers, maar de Pontianak is meer een duivelskind. Veel folklore uit Singapore - traditionele folklore - komt uit de Maleisische folklore. Er zijn dus veel Maleiers hier, en Bruneis, en de Filippijnen hier, er is een echt gemengde gemeenschap.

Pen-Ek: Met Thailand heb je een paar beroemde geesten, maar ... ik ben niet bang voor geesten. Ik ben gewoon niet bang - ik heb er nog nooit een ontmoet. Maar we hebben mijn aflevering gedraaid (geboorteplaats) in een vervallen, spookachtig ziekenhuis, en iedereen in de bemanning - ze zagen iets -

Eric: En je was weg! [lacht]

Pen-Ek: Ik denk dat ik mijn inspiratie meer uit de spookfilm heb gehaald dan uit echte geesten. En in de Thaise cinema - het is meer een traditie dan in spookfilms en spookverhalen - het een element van komedie moet hebben. Het is duidelijk ook eng, maar het moet een licht element hebben. Maar het is een volledige horrorfilm. Zoals de geest bijvoorbeeld bang moet zijn voor de man ... dan kan de man de geest achterna zitten.

Als je een horrorfilm maakt - een klassieke Thaise horrorfilm - zal de man wegrennen voor de geest, dus we zouden hem zien wegrennen, en dan een klassieke horrorfilm, ze zouden in een enorme vaas springen en dan zouden ze hun nek uitsteken [bootst de actie na] ... het moet dat soort dingen hebben.

Of zoals, iemand is echt bang voor de geest, dus ze lopen achteruit, en ze lopen verder achteruit, ze kijken omhoog en het is als "doe ... doe ... doe ...!" [bootst een verrassing na]. Dus ik dacht, oké, ik zou zoiets kunnen doen als ... ik bedoel niet precies zo, maar ik zou mijn film bijna zo kunnen behandelen, ik zou er ook een komedie van kunnen maken.

Kelly: Juist, voeg er een beetje lichtzinnigheid aan toe.

Pen-Ek: Geen volledige komedie, maar die traditie heb je in Thaise horrorfilms. Je hebt deze traditie van komedie en horror.

via HBO Azië

Kelly: Dus die traditie van komedie en lichtzinnigheid, waar denk je dat die vandaan komt? Hoe is dat specifiek in de Thaise horrorfilms gegroepeerd?

Pen-Ek: Omdat horrorfilms in Thailand puur voor entertainment worden gemaakt. Het zou aan mensen van over de hele wereld moeten worden getoond. In delen van het land is het opleidingsniveau misschien niet erg hoog, dus alles moet breed zijn. De komedie moet erg breed zijn. Maar ik vind het best slim, want als je zo veel lacht en dan komt er ineens een eng moment, wordt het werkelijk eng! [lacht] Ik herinner me dat ik dit soort films zag toen ik jong was, ik herinner me dat ze vooral komedie waren - maar de enge delen schokken je zo erg dat je je herinnert. Je herinnert je die schok nog.

Kelly: Dat verwacht je nooit als je lacht, toch?

Pen-Ek: Ja precies. Het is een goede strategie!

Kelly: Er is een geweldige balans tussen horror en komedie, het opbouwen van spanning en het loslaten met humor… er is dit soort eb en vloed dat helpt om die reactie op te bouwen, die tinteling van adrenaline.

Vervolg op pagina 2

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Pagina's: 1 2

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Filmrecensies

Panic Fest 2024 Review: 'De ceremonie gaat beginnen'

gepubliceerd

on

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Nieuws

“Mickey versus. Winnie”: iconische personages uit de kindertijd botsen in een angstaanjagende versus slasher

gepubliceerd

on

iHorror duikt diep in de filmproductie met een huiveringwekkend nieuw project dat je jeugdherinneringen zeker opnieuw zal definiëren. We zijn blij om te introduceren 'Mickey versus Winnie,' een baanbrekende horror-slasher geregisseerd door Glenn Douglas Packard. Dit is niet zomaar een horror-slasher; het is een diepgewortelde confrontatie tussen verwrongen versies van kinderfavorieten Mickey Mouse en Winnie de Poeh. 'Mickey versus Winnie' brengt de personages uit het publieke domein uit de 'Winnie-the-Pooh'-boeken van AA Milne en Mickey Mouse uit de jaren twintig samen 'Stoomboot Willie' cartoon in een VS-gevecht als nooit tevoren.

Mickey versus Winnie
Mickey versus Winnie Poster

Het plot speelt zich af in de jaren twintig en begint met een verontrustend verhaal over twee veroordeelden die ontsnappen in een vervloekt bos, om vervolgens te worden opgeslokt door de duistere essentie ervan. Honderd jaar later begint het verhaal met een groep op zoek naar spanning zoekende vrienden wier ontsnapping in de natuur vreselijk misloopt. Ze wagen zich per ongeluk in hetzelfde vervloekte bos en komen oog in oog te staan ​​met de nu monsterlijke versies van Mickey en Winnie. Wat volgt is een nacht vol angst, waarin deze geliefde personages veranderen in gruwelijke tegenstanders, waardoor een razernij van geweld en bloedvergieten ontstaat.

Glenn Douglas Packard, een voor een Emmy genomineerde choreograaf die filmmaker is geworden en bekend staat om zijn werk aan 'Pitchfork', brengt een unieke creatieve visie in deze film. Packard beschrijft “Mickey versus Winnie” als eerbetoon aan de liefde van horrorfans voor iconische cross-overs, die vanwege licentiebeperkingen vaak slechts een fantasie blijven. “Onze film viert de sensatie van het op onverwachte manieren combineren van legendarische personages en biedt een nachtmerrieachtige maar opwindende filmische ervaring,” zegt Packard.

Geproduceerd door Packard en zijn creatieve partner Rachel Carter onder de vlag van Untouchables Entertainment, en onze eigen Anthony Pernicka, oprichter van iHorror, “Mickey versus Winnie” belooft een geheel nieuwe kijk op deze iconische figuren te geven. ‘Vergeet wat je weet over Mickey en Winnie,’ zegt Pernicka enthousiast. “Onze film portretteert deze personages niet als louter gemaskerde figuren, maar als getransformeerde, live-action horrors die onschuld met kwaadwilligheid samenvoegen. De intense scènes die voor deze film zijn gemaakt, zullen de manier waarop je deze personages ziet voor altijd veranderen.”

Momenteel wordt in Michigan gewerkt aan de productie van “Mickey versus Winnie” is een bewijs van het verleggen van grenzen, wat horror graag doet. Terwijl iHorror zich waagt aan het produceren van onze eigen films, willen we deze spannende, angstaanjagende reis graag met u, ons trouwe publiek, delen. Houd ons in de gaten voor meer updates terwijl we doorgaan met het transformeren van het bekende in het angstaanjagende op manieren die je je nooit had kunnen voorstellen.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Mike Flanagan komt aan boord om te helpen bij de voltooiing van 'Shelby Oaks'

gepubliceerd

on

Shelby-eiken

Als je hebt gevolgd Chris Stuckman on YouTube je bent je bewust van de worstelingen die hij heeft gehad om zijn horrorfilm te krijgen Shelby Eiken afgerond. Maar er is vandaag goed nieuws over het project. Regisseur Mike Flanagan (Ouija: Oorsprong van het kwaad, Doctor Sleep en The Haunting) steunt de film als co-uitvoerend producent, wat de release veel dichterbij zou kunnen brengen. Flanagan maakt deel uit van het collectief Intrepid Pictures waartoe ook Trevor Macy en Melinda Nishioka behoren.

Shelby Eiken
Shelby Eiken

Stuckmann is een YouTube-filmcriticus die al meer dan tien jaar op het platform actief is. Hij kwam onder de loep omdat hij twee jaar geleden op zijn kanaal aankondigde dat hij niet langer films negatief zou beoordelen. Maar in tegenstelling tot die verklaring schreef hij een niet-recensie-essay over de gefilterde film Mevrouw Web Onlangs zei hij dat studio-regisseurs sterke wapens moeten gebruiken om films te maken alleen maar om falende franchises in leven te houden. Het leek een kritiek vermomd als discussievideo.

Maar Stuckmann heeft zijn eigen film om zich zorgen over te maken. In een van de meest succesvolle campagnes van Kickstarter wist hij meer dan $ 1 miljoen op te halen voor zijn speelfilmdebuut Shelby Eiken die nu in de postproductie zit. 

Hopelijk, met de hulp van Flanagan en Intrepid, de weg ernaartoe Shelby Oaks voltooiing nadert zijn einde. 

“Het was inspirerend om te zien hoe Chris de afgelopen jaren aan zijn dromen werkte, en de vasthoudendheid en doe-het-zelf-spirit die hij aan de dag legde tijdens het brengen Shelby Eiken naar het leven deed me zo veel denken aan mijn eigen reis van meer dan tien jaar geleden, ‘ Flanagan vertelde Deadline. “Het was een eer om samen met hem een ​​paar stappen op zijn pad te zetten en steun te bieden aan de visie van Chris voor zijn ambitieuze, unieke film. Ik kan niet wachten om te zien waar hij vanaf hier naartoe gaat.”

zegt Stuckmann Intrepid foto's heeft hem jarenlang geïnspireerd en "het is een droom die uitkomt om met Mike en Trevor aan mijn eerste speelfilm te werken."

Producent Aaron B. Koontz van Paper Street Pictures werkt al sinds het begin met Stuckmann en is ook enthousiast over de samenwerking.

“Voor een film die zo moeilijk op gang kwam, is het opmerkelijk hoeveel deuren er toen voor ons opengingen”, aldus Koontz. “Het succes van onze Kickstarter, gevolgd door het voortdurende leiderschap en de begeleiding van Mike, Trevor en Melinda, overtreft alles waar ik op had kunnen hopen.”

Deadline beschrijft het plot van Shelby Eiken als volgt:

“Een combinatie van documentaire, Found Footage en traditionele filmstijlen, Shelby Eiken draait om Mia's (Camille Sullivan) verwoede zoektocht naar haar zus Riley (Sarah Durn) die op onheilspellende wijze verdween in de laatste tape van haar onderzoeksserie 'Paranormal Paranoids'. Terwijl Mia's obsessie groeit, begint ze te vermoeden dat de denkbeeldige demon uit Riley's kindertijd echt kan zijn geweest.'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen