Geschreven door Shannon McGrew

Toen ik er voor het eerst over hoorde "68 doden", Ik wist niet goed wat ik kon verwachten. Beschreven als een punkrock-rom-com-thriller, had ik het gevoel dat het een van die films zou worden waar ik van hield of die ik haatte. Nou, ik ben blij te kunnen melden dat deze film het heeft gedood (woordspeling niet bedoeld) en een van mijn favoriete films is geworden die uit South By Southwest komt. Het verandert niet alleen het script in termen van stereotypen die zo vaak aan het andere geslacht worden opgedrongen, maar er is ook een sterke boodschap van feminisme en onafhankelijkheid die het verhaal helpen dragen van de beginfase tot het bloedige einde.

"68 doden" draait om Chip, een gevoelige en lieve vriend die alleen maar zijn uiterste best wil doen om zijn vriendin Liza gelukkig te maken. Het probleem is dat Liza een beetje van haar stuk is en besluit dat ze haar suikeroom van $ 68,000 wil beroven om een ​​nieuw leven met Chip te beginnen. Chip gaat met tegenzin akkoord omdat ze mooi en vasthoudend is, en wat begint als een eenvoudig inbraakscenario, eindigt al snel in bloedvergieten en verminkte lichamen. "68 doden" is vakkundig geregisseerd door Trent Haaga en met Matthew Gray Gubler, AnnaLynne McCord, Alisha Boe en Sheila Vand.

Om te beginnen, laten we het hebben over het verhaal. Deze film is een van die zeldzame gevallen waarin alles perfect wordt gedaan vanaf het moment dat we de twee "liefdesvogels" ontmoeten tot de chaos die tegen het einde op de levens van velen wordt neergedaald. Het is een verhaal dat de cirkel rond maakt en zelfs de transformatie van Chip's personage laat zien als hij zich realiseert dat hij een voorliefde heeft voor vrouwen die sommigen misschien "losgeslagen" noemen.

Het karakter van Chip voelt zich aangetrokken tot vrouwen die chaotisch en mooi zijn en voelt zich zwak in de knieën wanneer hij ermee wordt geconfronteerd. De vrouwen daarentegen laten zien hoe krachtig en verleidelijk ze werkelijk zijn om te krijgen wat ze nodig hebben. Ze houden alle kaarten in hun handen en buigen voor niemand. Te vaak worden vrouwen in film getoond als het gevoelige, emotionele type, dus ik waardeerde het om ze te zien als vrouwen met een sterke wil die bij elke stap dood en verderf veroorzaakten met een vrolijke glimlach op hun gezicht. Gedurende de looptijd van 93 minuten kijkt het publiek toe hoe Chip van de ene vrouw naar de andere gaat, elk met hun eigen unieke verhaallijn, terwijl ze ervoor zorgen dat de $ 68,000 niet te ver van alle geïnteresseerde partijen verwijderd is.

Wat het acteerwerk betreft, iedereen was fantastisch en elk optreden was solide. Matthew Gray Gubler speelde de smoorverliefde puppy naar een T terwijl AnnaLynne McCord een krachtpatser van talent en charme was als de gestoorde Liza. Elke keer dat ze in beeld was, straalde ze zelfvertrouwen en sex-appeal uit, wat ze perfect combineerde met de onevenwichtige mentaliteit die Liza bezat. Alisha Boe was fantastisch als Violet en had een van de grappigste scènes in de film waarin haar personage en het personage van Gubler worden aangehouden door een politieagent. Vertrouw me als ik zeg dat je zult lachen tot je huilt om de uitwisseling die plaatsvindt. Ten slotte was Sheila Vand de droom van elke emo/gothic-kinder die uitkwam als Monica, de no-holds-barred, zwarte kleding en donkere eyeliner dragende, trailer-trash die halverwege de film wordt geïntroduceerd. Omdat ik een fan van haar was uit films binnen het horrorgenre, was het een aangename verrassing om haar te zien acteren in een rol die anders is dan al het andere dat ze heeft gedaan.

Ik denk dat het belangrijk is om ook op te merken dat, hoewel de film niet erg lang is, regisseur Trent Haaga een wereld creëerde waarin elk van deze personages leefde en toen de film eindigde, wilde ik niets liever dan als eerste in het achtergrondverhaal van elk personage duiken om meer te weten te komen over hoe ze de persoon waren geworden die ze waren.

 

Degenen onder jullie die op zoek zijn naar dat zoete, zoete bloedvergieten zullen blij zijn met wat er gebeurt. Van schotwonden, tot doorgesneden nekken, tot een zieke en gestoorde broer die graag experimenteert met vrouwen, er is voor elk wat wils! Ik verwachtte niet het niveau van bloedbad dat zich in de hele film ontvouwde, en hoewel ik doorgaans geen fan ben van overdreven bloederige films, leek de algehele slagerij perfect bij de film te passen. Ik kan met heel mijn hart zeggen dat gore hounds niet teleurgesteld zullen zijn met de kill-scènes in "68 Kill".

Een ander aspect van de film waar ik absoluut van hield, was de humor. In wezen heeft deze film de perfecte mix van bloed, gelach, romantiek, verlies en een algehele metamorfose die tegenwoordig zelden in films te zien is. De donkere humor, die scherp en droog was, hielp het bloed te compenseren en het voegde een niveau van diepte toe aan de personages waardoor je ze aardig vond, ook al hadden de meesten van hen moorddadige neigingen.

Kortom, "68 doden" is een van de beste films die dit jaar uit SXSW is gekomen en een van mijn topfilms van 2017. Het is uniek omdat het ongelooflijke en beknopte verhalen combineert met nauwkeurige karakterontwikkeling, overdreven bloedvergieten en hoogwaardige humor, waardoor deze film anders is dan al het andere. Samen met alles wat ik hierboven noemde, heeft deze film eigenlijk personages waar je voor voelt; ongeacht hun acties kun je niet anders dan in hun leven worden getrokken en de ongelukkige gevolgen die daaruit voortvloeien. Zeker, sommigen van hen zijn misschien moorddadige psychopaten, maar ze zijn zo verdomd boeiend dat een deel van jou ze bijna wil vrijgeven voor hun indiscreties. Al met al is dit een van die films waarvan je pas zult weten dat je ze hard nodig hebt in je leven nadat je hem hebt gezien. Het is ook een goede herinnering dat het waarschijnlijk het beste is om nooit met een meid te neuken.