Verbind je met ons

Nieuws

7 BESTE HORROR FILMS VAN 2016-Timothy Noel Rawles Picks

gepubliceerd

on

Het kan waarschijnlijk worden gezegd dat 2016 niet het beste jaar was voor horrortitels aan de kassa, die eer kan gaan naar netwerk- en kabeltelevisieshows zoals Ash Vs. Evil Dead, The Exorcist en ja zelfs het ingewikkelde American Horror Story: My Roanoke Experience.

Onder de aanbiedingen die de industrie in het theater naar voren bracht, waren er veel waardevolle reguliere offergaven voor de horrorgoden, die zowel vermakelijk als de moeite van het bekijken waard waren voor hun drie maanden durende zwangerschapsreis om te huren op streamboxes.

Aan de andere kant, begraven in de scrollende hel die een streamingdienst is, waren er veel films die hun glanzende bioscoop-tegenhangers niet wisten te overtreffen, maar met minimale kosten wat originaliteit in het medium brachten.

Dus de vraag is: stream of mainstream?

Ik ga hier en daar een beetje vals spelen De heks uit in een eigen zijbalk. Hoewel griezelig en goed geacteerd, was deze film net genoeg genuanceerd om de harten van cerebrale hipsters te veroveren, maar had hij het tempo van een schildpaddenrace. Net als bij de presidentsverkiezingen leek The Witch gelijkmatig verdeeld over de fans: degenen die de aandacht voor detail op prijs stelden en degenen wier aandacht na de eerste 30 minuten afnam.

Dat brengt me bij mijn best-of-lijst voor 2016. Deze titels waren mijn persoonlijke favorieten van 2016. Ze ontroerden me, brachten me in vervoering en kregen weer wat hoop dat schrijvers en regisseurs in staat zijn om met originele concepten te komen, of om bestaande te verbeteren. degenen, in tegenstelling tot de re-maakt en re-hashes die 2015 teisterde.

Beste titels van 2016. Tim's Picks

Hier zijn mijn selecties voor de beste van 2016.

Als u sommige van deze titels niet hebt gezien, neem dan even de tijd en rond ze af om ze te bekijken, want het kan ook wat vertrouwen in u teruggeven.

# 7 "The Conjuring 2":

Ja, dit is een voortzetting van een reeds gevestigde franchise in de dop, maar James Wan deed iets met deze film dat we anderen al heel lang niet meer hebben zien doen; hij slaagde erin het origineel te overtreffen. Karakterontwikkeling was de sleutel in The Conjuring 2, Lorraine en Ed Warren twijfelen soms aan de geldigheid van hun eigen vaardigheden, zelfs als er veel meer op het spel staat dan inmenging van een geaarde poltergeist.

Elke stap in deze titel brengt een waarheid dichterbij de beesten van de onderwereld en degenen die een huwelijk verwoesten, en soms kruisen ze elkaar.

# 6 "Don't Breathe":

Home invasion-titels zijn sinds The Strangers een populair subgenre van horror. In Don't Breathe werd dat concept binnenstebuiten gekeerd met nog griezeliger resultaten.

Je zou denken dat opgesloten zitten in een huis met een blinde man een fluitje van een cent zou zijn om te ontsnappen, maar in deze scenerio is niets wat het lijkt.

Misschien wel een van de meest gemene, maar gedenkwaardige scènes in de moderne horrorgeschiedenis betreft een schijnbaar niet-bedreigende keukengadget. De vakantie-eindkappen in het keukengerei gangpad bij Bed, bad en verder kan je nu een pauze geven.

# 5 "Lights Out":

Een spannende lange film maken van een YouTube-filmpje lijkt onmogelijk. Een ding over korte films is dat ze beknopt genoeg zijn om in 10 tot 15 minuten een volledige verhaallijn over te brengen. Maar de uitgebreide gimmick in Lights Out werkte voor mij.

Het moet een recordbreker zijn voor meer jump scares dan ooit tevoren, maar dat is allemaal een deel van het plezier. Voor regisseur David F.Sandberg is het een formidabele en spannende prestatie om zijn mini-opus met 90 minuten te verlengen.

# 4 "Groene kamer":

Het genie van Green Room is dat het niets weggaf in de trailer. Je had geen idee van het complot, en had het geweld en bloedvergieten zeker niet verwacht toen het eenmaal begonnen was. Ik geef niets uit de weg, maar deze overlevingsfilm is zowel verontrustend, verlossend als volledig verrassend.

# 3 "Huisdier":

Als je nog een andere seriemoordenaarfilm naar een Hollywood-productiebedrijf pitchen, word je misschien het kantoor uit gezet en door de poorten met specificaties in de hand. Maar het script van Jeremy Slater moet op zijn minst indruk hebben gemaakt op een paar mensen in het bedrijf. Paramount en Orion Pictures kwamen zelfs op een distributeur.

"Pet" is een zeldzame traktatie, omdat het de banden met genre-favorieten die eerder verschenen, verbreekt. In eerste instantie lijkt het op een stalking-foto, dan op een seriemoordenaarstrope en dan op martelporno. Maar wat uiteindelijk gebeurt - de wending wordt halverwege de film onthuld in plaats van aan het einde - is een origineel werk waarvan de nasmaak moeilijk is uit te spoelen.

# 2 "Incarnate":

Opnieuw zetten filmmakers een versleten concept op zijn kop, dit keer bezitsfilms. "Incarnate" slaagt erin om de ene trope te omarmen, een andere op te nemen, alles te combineren om een ​​energieke franchise te creëren.

Het beste deel van “Incarnate” is het begrijpen van de hele dichotomie tussen wetenschap en religie. Het geeft een frisse stem aan wat ons beangstigt en betaalt de heffing van de scepticus met sciencefiction. De werkelijkheid vervaagt in "Incarnate", maar de originaliteit is glashelder.

https://www.youtube.com/watch?v=SF8WPk6_CbQ

# 1 "The Monster":

"The Monster" is de beste horrorfilm van de periode van 2016. De angstaanjagende situatie waarin de hoofdpersonages zich bevinden, heeft samengestelde breuken die naar binnen lopen; het is even emotioneel als beangstigend. Hoewel het wezen in de titel slechts een ondersteunende rol is met minimale, maar effectieve schermtijd, zijn de echte sterren van deze foto Ella Ballentine en Zoe Kazan, die respectievelijk moeder en dochter spelen.

Moeder Kathy is een drugsverslaafde, die haar eigen persoonlijke monsters omarmt, terwijl haar 13-jarige dochter Lizzy een machteloze adolescent is die geen andere keus heeft dan haar moeders mede-afhankelijke te spelen. Dat is totdat ze besluit bij haar vader te gaan wonen, die op enige afstand woont.

Kathy drijft ze allebei om hem te zien, maar krijgt een onverwacht ongeval op een verlaten stuk bosweg die hen in de weg drijft onder toezicht van een groot monster met een hang naar vlees.

In realtime en flashbacks verteld, bevat The Monster twee eersteklas uitvoeringen van zijn sterren. De cinematografie en het algehele gevoel van aanstaande ondergang dienen als achtergrond voor dit hartverscheurende drama met een laatste daad van verlossing en persoonlijke vrijheid.

Het monster mag het hart opeten, maar de toeschouwer krijgt de touwtjes in handen.

Ben het eens of oneens met mijn titels en hun volgorde zoals hierboven vermeld, één ding is zeker: of het nu VOD is of in het comfort van de bioscoop, het genre kende dit jaar een kleine bloei, wat zich hopelijk vertaalt in een nog beter 2017.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Filmrecensies

Panic Fest 2024 Review: 'De ceremonie gaat beginnen'

gepubliceerd

on

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Nieuws

“Mickey versus. Winnie”: iconische personages uit de kindertijd botsen in een angstaanjagende versus slasher

gepubliceerd

on

iHorror duikt diep in de filmproductie met een huiveringwekkend nieuw project dat je jeugdherinneringen zeker opnieuw zal definiëren. We zijn blij om te introduceren 'Mickey versus Winnie,' een baanbrekende horror-slasher geregisseerd door Glenn Douglas Packard. Dit is niet zomaar een horror-slasher; het is een diepgewortelde confrontatie tussen verwrongen versies van kinderfavorieten Mickey Mouse en Winnie de Poeh. 'Mickey versus Winnie' brengt de personages uit het publieke domein uit de 'Winnie-the-Pooh'-boeken van AA Milne en Mickey Mouse uit de jaren twintig samen 'Stoomboot Willie' cartoon in een VS-gevecht als nooit tevoren.

Mickey versus Winnie
Mickey versus Winnie Poster

Het plot speelt zich af in de jaren twintig en begint met een verontrustend verhaal over twee veroordeelden die ontsnappen in een vervloekt bos, om vervolgens te worden opgeslokt door de duistere essentie ervan. Honderd jaar later begint het verhaal met een groep op zoek naar spanning zoekende vrienden wier ontsnapping in de natuur vreselijk misloopt. Ze wagen zich per ongeluk in hetzelfde vervloekte bos en komen oog in oog te staan ​​met de nu monsterlijke versies van Mickey en Winnie. Wat volgt is een nacht vol angst, waarin deze geliefde personages veranderen in gruwelijke tegenstanders, waardoor een razernij van geweld en bloedvergieten ontstaat.

Glenn Douglas Packard, een voor een Emmy genomineerde choreograaf die filmmaker is geworden en bekend staat om zijn werk aan 'Pitchfork', brengt een unieke creatieve visie in deze film. Packard beschrijft “Mickey versus Winnie” als eerbetoon aan de liefde van horrorfans voor iconische cross-overs, die vanwege licentiebeperkingen vaak slechts een fantasie blijven. “Onze film viert de sensatie van het op onverwachte manieren combineren van legendarische personages en biedt een nachtmerrieachtige maar opwindende filmische ervaring,” zegt Packard.

Geproduceerd door Packard en zijn creatieve partner Rachel Carter onder de vlag van Untouchables Entertainment, en onze eigen Anthony Pernicka, oprichter van iHorror, “Mickey versus Winnie” belooft een geheel nieuwe kijk op deze iconische figuren te geven. ‘Vergeet wat je weet over Mickey en Winnie,’ zegt Pernicka enthousiast. “Onze film portretteert deze personages niet als louter gemaskerde figuren, maar als getransformeerde, live-action horrors die onschuld met kwaadwilligheid samenvoegen. De intense scènes die voor deze film zijn gemaakt, zullen de manier waarop je deze personages ziet voor altijd veranderen.”

Momenteel wordt in Michigan gewerkt aan de productie van “Mickey versus Winnie” is een bewijs van het verleggen van grenzen, wat horror graag doet. Terwijl iHorror zich waagt aan het produceren van onze eigen films, willen we deze spannende, angstaanjagende reis graag met u, ons trouwe publiek, delen. Blijf op de hoogte voor meer updates.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Mike Flanagan komt aan boord om te helpen bij de voltooiing van 'Shelby Oaks'

gepubliceerd

on

Shelby-eiken

Als je hebt gevolgd Chris Stuckman on YouTube je bent je bewust van de worstelingen die hij heeft gehad om zijn horrorfilm te krijgen Shelby Eiken afgerond. Maar er is vandaag goed nieuws over het project. Regisseur Mike Flanagan (Ouija: Oorsprong van het kwaad, Doctor Sleep en The Haunting) steunt de film als co-uitvoerend producent, wat de release veel dichterbij zou kunnen brengen. Flanagan maakt deel uit van het collectief Intrepid Pictures waartoe ook Trevor Macy en Melinda Nishioka behoren.

Shelby Eiken
Shelby Eiken

Stuckmann is een YouTube-filmcriticus die al meer dan tien jaar op het platform actief is. Hij kwam onder de loep omdat hij twee jaar geleden op zijn kanaal aankondigde dat hij niet langer films negatief zou beoordelen. Maar in tegenstelling tot die verklaring schreef hij een niet-recensie-essay over de gefilterde film Mevrouw Web Onlangs zei hij dat studio-regisseurs sterke wapens moeten gebruiken om films te maken alleen maar om falende franchises in leven te houden. Het leek een kritiek vermomd als discussievideo.

Maar Stuckmann heeft zijn eigen film om zich zorgen over te maken. In een van de meest succesvolle campagnes van Kickstarter wist hij meer dan $ 1 miljoen op te halen voor zijn speelfilmdebuut Shelby Eiken die nu in de postproductie zit. 

Hopelijk, met de hulp van Flanagan en Intrepid, de weg ernaartoe Shelby Oaks voltooiing nadert zijn einde. 

“Het was inspirerend om te zien hoe Chris de afgelopen jaren aan zijn dromen werkte, en de vasthoudendheid en doe-het-zelf-spirit die hij aan de dag legde tijdens het brengen Shelby Eiken naar het leven deed me zo veel denken aan mijn eigen reis van meer dan tien jaar geleden, ‘ Flanagan vertelde Deadline. “Het was een eer om samen met hem een ​​paar stappen op zijn pad te zetten en steun te bieden aan de visie van Chris voor zijn ambitieuze, unieke film. Ik kan niet wachten om te zien waar hij vanaf hier naartoe gaat.”

zegt Stuckmann Intrepid foto's heeft hem jarenlang geïnspireerd en "het is een droom die uitkomt om met Mike en Trevor aan mijn eerste speelfilm te werken."

Producent Aaron B. Koontz van Paper Street Pictures werkt al sinds het begin met Stuckmann en is ook enthousiast over de samenwerking.

“Voor een film die zo moeilijk op gang kwam, is het opmerkelijk hoeveel deuren er toen voor ons opengingen”, aldus Koontz. “Het succes van onze Kickstarter, gevolgd door het voortdurende leiderschap en de begeleiding van Mike, Trevor en Melinda, overtreft alles waar ik op had kunnen hopen.”

Deadline beschrijft het plot van Shelby Eiken als volgt:

“Een combinatie van documentaire, Found Footage en traditionele filmstijlen, Shelby Eiken draait om Mia's (Camille Sullivan) verwoede zoektocht naar haar zus Riley (Sarah Durn) die op onheilspellende wijze verdween in de laatste tape van haar onderzoeksserie 'Paranormal Paranoids'. Terwijl Mia's obsessie groeit, begint ze te vermoeden dat de denkbeeldige demon uit Riley's kindertijd echt kan zijn geweest.'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen