Films zijn een fantastisch medium dat, mits goed behandeld, de kijker allerlei emoties kan laten voelen. Elke horrorfilm kan angst en angst veroorzaken, dat zou tenslotte het belangrijkste doel moeten zijn. Er is echter iets heel speciaals voor nodig om de kijker niet alleen bang te maken, maar ook in huilen uit te lokken. Dus laten we eens kijken naar 5 tranentrekkende momenten in horror.

Trein naar Busan

Trein naar Busan iis behoorlijk populair op het moment van schrijven en bij het bekijken, om voor de hand liggende redenen. De plot volgt een vader die zo geobsedeerd is door zijn werk dat hij heel weinig tijd doorbrengt met zijn jonge dochter. Voor haar verjaardag wil de dochter niets liever dan de trein naar Busan pakken en haar moeder bezoeken, die daar woont.

De actie begint zodra de nogal onsamenhangende familie eindelijk aan boord van de titulaire trein stapt, alleen om te beseffen dat er een zombieplaag is losgelaten.  Trein naar Busan stopt de actie niet als het eenmaal op gang komt, en raakt een aantal behoorlijk moeilijke thema's aan om te slikken. Voeg dat toe aan enkele van de beste acteerprestaties van kinderen in de recente geschiedenis en de laatste momenten van deze film zullen je bijna gegarandeerd de tranen laten wegslikken.

De gastheer

De gastheer is weer een fantastische Aziatische horrorfilm met een einde dat bedoeld is om je aan het huilen te maken. Deze richt zich ook op een vader die geen voeling heeft met het leven van zijn jonge dochter, met een paar belangrijke verschillen. In plaats van zombies worden we getrakteerd op een groot amfibisch gemuteerd monster, dat grote schade aanricht op het vasteland.

Al vroeg in de film wordt de dochter van onze hoofdpersoon door het monster meegenomen en de familie wordt gedwongen haar op te sporen en te redden voordat het te laat is. Het is niet alleen het einde dat triest is De gastheer, alles wat mis kan gaan doet voor dit gezin. Hun motivatie is puur, maar niets komt ooit helemaal goed.

 

De gastheer is een rare mix van horror-komedie en drama, en op de een of andere manier werkt het. Er zijn overal een paar toonverschuivingen die nogal schokkend zijn, maar het doet geen afbreuk aan de dramatische scènes, of de algemene shenanigans van de personages dragen alleen maar bij aan de tranentrekkerfactor.

Vreemd Thomas

Vreemd Thomas verdient absoluut een plaats op deze lijst, en als iemand van jullie het nog moet zien, doe jezelf dan een plezier en zoek het op. Het volgt de titulair Odd Thomas die de mogelijkheid heeft om de doden te zien, en hij doet zijn best om hen op alle mogelijke manieren te helpen. De openingsmomenten van de film laten zien dat Thomas een verkrachter achtervolgt en hem bewusteloos slaat in afwachting van de politie.

Naarmate het complot vordert, hoort Thomas van een komende ramp voor zijn stad die rampzalig belooft te worden. Het is aan hem om zijn paranormale gaven te gebruiken om aanwijzingen te verzamelen en te stoppen met wat hem te wachten staat.

De laatste onthulling van Vreemd Thomas is een van de droevigste momenten van bijna elke film die ik persoonlijk heb gezien en ik schaam me niet om toe te geven dat het einde me bij de eerste bezichtiging in tranen bracht. Als het de eerste keer is dat je kijkt, wees dan voorbereid op een linkse hoek voor het gevoel, want dit einde is volkomen somber en perfect voor het verhaal als geheel.

De vlieg (1986)

De remake van een horrorklassieker lijkt misschien een vreemde toevoeging aan een lijst met tranentrekkers, maar David Cronenbergs The Fly is een meesterwerk van horrordrama. Het algemene verhaal is hetzelfde, een briljante wetenschapper probeert kwantumteleportatie en het lijkt te werken, maar met vreselijke onvoorziene gevolgen.

Het meest trieste deel van de plot is de langzame pijnlijke transformatie die Seth doormaakt, terwijl zijn liefdesbelang Veronica gedwongen wordt toe te kijken. Neem even de tijd en probeer je voor te stellen dat een geliefde langzaam voor je verandert in iets vreselijks, en je kunt absoluut niets anders doen dan toekijken. Dat is het ware drama van The Fly.

Brundlefly was een vreselijk ongeluk dat Seth en Veronica een toekomst samen heeft gekost. Woorden kunnen nooit de ware droefheid beschrijven die je zult ervaren als je hier naar kijkt. De enige manier om het echt te begrijpen, is door het zelf te bekijken, en te zien hoe de horror van het lichaam langzaam een ​​zijstap zet voor het relatiedrama tussen Seth en Veronica.

The Mist

De verfilming van de novelle van Stephen King The Mist is non-stop horror en claustrofobie tot aan de laatste momenten.  The Mist, het siert, heeft misschien wel een van de donkerste eindes van een moderne horrorfilm en is bovendien verdomd deprimerend.

Een vader staat voor een onmogelijke beslissing en het publiek wordt gedwongen toe te kijken terwijl hij doet wat volgens hem het beste is voor zijn zoon en de rest van de overlevenden die op zoek zijn naar een of andere vorm van hulp. Om even later te beseffen dat alles snel beter zou zijn.

Het einde van de verfilming is donkerder dan het nogal open einde van de novelle, maar het werkt niettemin. Tot op de dag van vandaag staat het einde nog steeds in mijn hoofd gebrand en iets dat ik misschien nooit zal vergeten.

Er zijn talloze andere trieste horrorfilms die er zijn, en het was ongelooflijk moeilijk om het te beperken tot een lijst van 5. Het was ook moeilijk om het vaag te houden om spoilers te vermijden, maar als een film hier je interesse wekt, wees dan voorbereid op een slechte tijd. Misschien wilt u een doos tissues bij de hand hebben voor het geval dat.