Hallo, lezers! Welkom terug bij een nieuw bericht in onze 31 Scary Story Nights. Het verhaal van vanavond komt naar ons toe vanuit Schotland en is een traditioneel verhaal dat opgenomen was in de collectie van Rog Wood, getiteld Folklore uit Upper Nithsdale. Je kunt bijna de grijns op het gezicht van de Schot zien terwijl hij dit vrolijk donkere verhaal vertelt, dus heb ik zijn tekst voor het verhaal in zijn geheel opgenomen.

Dus doe het licht uit, verzamel de kleintjes om je heen en laten we doorgaan met het vertellen van dit verhaal.

*** Opmerking van de schrijver: wij hier bij iHorror zijn grote voorstanders van verantwoord ouderschap. Sommige verhalen in deze serie zijn misschien te veel voor uw kleintjes. Lees alstublieft verder en beslis of uw kinderen dit verhaal aankunnen! Zo niet, zoek dan een ander verhaal voor vanavond of kom morgen gewoon terug om ons te zien. Met andere woorden, geef mij niet de schuld van de nachtmerries van je kinderen!

Lagminnan zoals naverteld door Rog Wood

In het sombere hoogland tussen Sanquhar en Muirkirk stond ongeveer 270 jaar geleden de beschutting van Lagminnan.

De man des huizes was 83 jaar oud en werd Lagminnan genoemd naar de naam van zijn sheiling. Zowel hij als zijn vader vóór hem waren daar geboren. Hij had zijn hele leven in de heuvels van zijn geboorteland doorgebracht en was nooit verder dan dertig kilometer van zijn huis afgedwaald.

Zijn enige metgezel was zijn huishoudster Marjory, die bijna net zo oud was als hijzelf, en zijn twee colliehonden die hem hielpen bij het verzorgen van zijn vee.

Uiteindelijk ging hij de weg van alle vlees en stierf, tot groot verdriet van zijn trouwe oude huishoudster. Omdat al zijn vrienden dood waren, was Marjory de enige die nog rouwde om zijn verlies.

Toen een aantal jonge mannen en vrouwen uit de naburige huisjes hoorden van zijn dood, gingen ze naar Lagminnan om de oude vrouw gezelschap te houden en het lijk ‘wakker te maken’. Dat gebeurde door dag en nacht in de kamer te blijven zitten waar het lichaam lag, tot aan de begrafenis.

Op de avond vóór de begrafenis ging de oude Marjory naar het huis van een buurvrouw en liet het lichaam van haar meester achter onder de hoede van zes of acht jonge vrouwen.

Ze was nog niet zo lang weg toen een gelijk aantal jonge mannen verscheen. Ze brachten een overvloedige voorraad whisky en andere goede dingen mee om de lange uren van de nacht aangenaam door te brengen.

Al snel gingen het glas en het gezang vrolijk rond, totdat de vrolijkheid en het plezier snel en woedend werden. Er werd een dans voorgesteld, waar men meteen mee instemde. Ze slaagden erin een soort muziek te spelen en waren al snel vrolijk aan het dansen.

Toen hun plezier en vrolijkheid op zijn hoogtepunt was, gebeurde er iets vreselijks: de dode man, gekleed in zijn ernstige kleren, sprong uit het bed en stond met zijn glazige ogen naar de feestvierders leunend tegen het voeteneinde van het bed.

Als er een bliksemschicht of een bom in hun midden was gevallen, had dit geen grotere paniek kunnen veroorzaken. Alle aanwezige mannen en vrouwen werden overvallen door angst en het werd een geval van “de'il tak the hindmost” terwijl ze allemaal als een waanzinnige naar buiten stormden.

Het bed waarin het lijk had gelegen lag dicht bij de deur, en toen iedereen naar buiten ging, gebeurde dat met een sprong en een schreeuw, omdat ze allemaal doodsbang waren voor het geval de dode man hen zou vastgrijpen en verslinden. Toen ze buiten kwamen, renden de meesten van hen zonder te stoppen tot ze hun eigen huis bereikten, waar ze vertelden over de vreselijke zaak die in Lagminnan was gebeurd.

Al snel werd het hele platteland op de hoogte gebracht van de verrassende gebeurtenis, en bij het aanbreken van de dag verzamelde zich een groot aantal mensen op korte afstand van het huis, hoewel niemand genoeg moed had om het binnen te gaan. Op klaarlichte dag verdrijft men echter vaak veel vreemde dingen die in het donker worden waargenomen.

Toen de zon in het oosten opkwam, waagden een aantal van de moedigsten zich naar het huis en keken door het raam. Daar zagen ze het lijk met de voeten op de grond staan, leunend tegen het voeteneind van het bed, precies in de positie waarin het zich had bevonden toen de feestgangers zich haastig terugtrokken.

Ze keken lang en keken toe, maar de dode man bleef op zijn grond staan ​​en bewoog geen spier. Eindelijk waagden twee of drie van de stoutmoedigsten zich naar binnen, en bij een inspectie zagen ze hoe de hele zaak was gebeurd.

Het bed waar het lijk werd gelegd was laag en werd ondersteund door sporten. Een grote hond die een van de jonge mannen vergezelde, was eronder gekropen en in slaap gevallen. Toen hij plotseling werd gewekt door het lawaai van de dansers, was hij tot zijn volle hoogte gestegen. Omdat het een krachtig dier was, had het het bed op zijn rug getild, het lijk was over het uiteinde geschoven, de voeten waren op de grond gekomen en omdat het lichaam stijf was, had het daar gestaan.

De zaken werden snel in orde gebracht en de oude Lagminnan werd fatsoenlijk 'gekist' en net zo fatsoenlijk begraven naast zijn vaderen in de oude Kirkyard van Kirkconnel in Glen Aylmer.

Leuk verhaal, hè? Het is er eentje die je niet ziet aankomen! Bonuspunten als je het hele stuk hebt gelezen en alle uitspraken goed hebt! Bedankt dat je er vanavond bij bent en zorg ervoor dat je morgen terugkomt voor nog een Scary Story Night!