Verbind je met ons

Nieuws

"13 Views of the Suicide Woods" is een meesterwerkverzameling van smarten en horror

gepubliceerd

on

Geschreven door Shannon McGrew

Als het gaat om horrorromans, is het steeds moeilijker geworden om goede boeken te vinden. Maar zo nu en dan kom je er een tegen die je absoluut versteld doet staan. Een van de boeken waar ik het meest naar uitkeek om dit jaar open te breken was "13 uitzichten op het zelfmoordbos" door auteur Bracken MacLeod, aangezien ik alleen maar positieve lofbetuigingen had gehoord van degenen binnen de horrorgemeenschap die het hadden gelezen. Deze bloemlezing van korte verhalen gaat perfect in op de gruwel die de donkerste uithoeken van de geest bewonen waar pijn, terreur en hartzeer verblijven.

Als het op bloemlezingen aankomt, kunnen ze wisselvallig zijn. Vaker wel dan niet zijn er een paar verhalen die niet lijken te correleren met het algemene thema van wat de auteur probeert over te brengen. Maar dat is iets waar we ons geen zorgen over hoeven te maken "13 uitzichten op het zelfmoordbos" sinds Bracken MacLeod elke keer weer de spijker op de kist slaat. Elk verhaal is net zo goed in staat om je uit te putten als het vorige, terwijl je trouw blijft aan het essentiële onderwerp dat voorhanden is.

De verhalen variëren van bovennatuurlijke verschrikkingen, zoals vampiers en geesten, tot door de mens veroorzaakte verschrikkingen van moord, geweld en wraak. Elk verhaal, zonder uitzondering, pakt uit, en aangezien de meeste verhalen te maken hebben met hoe verachtelijk de menselijke natuur kan zijn, laat het je twijfelen aan de mensheid en zelfs aan degenen die het dichtst bij je staan. Een deel van mij vroeg zich af hoe MacLeod werd geïnspireerd en hoe hij in de headspace kon komen om zulke levendig aangrijpende verhalen te kunnen schrijven.

Waar ik het meest van hield "13 uitzichten op het zelfmoordbos" is dat er voor elke horrorfan wat wils is. Er zijn genoeg verhalen om de aandacht van de lezers vast te houden vanaf het moment dat ze het boek voor het eerst openen tot het absolute einde, terwijl ze ook uniek zijn in het leveren van elk verhaal. Omdat dit mijn eerste kennismaking was met het schrijven van MacLeod, was ik onder de indruk om te zien dat niet elk verhaal overbracht dat het door dezelfde persoon was geschreven (ook al was het zo), aangezien MacLeod in staat was om elk verhaal anders te maken dan het vorige. Daardoor kon ik volledig worden ondergedompeld in wat er zich bij elk nieuw verhaal ontvouwde.

Ik wou dat ik een favoriet verhaal kon kiezen uit alle verhalen die in deze collectie worden gepresenteerd, maar het is ongelooflijk moeilijk vanwege de vakkundigheid van elk terreurverhaal. Er waren echter een paar verhalen die me lang daarna bijbleven. Het eerste wezen "Still Day: een einde". Wat ik zo leuk vond aan deze korte film, was het ongelooflijke detail in de omgeving dat een vals gevoel van troost gaf voor wat komen ging; alleen om het dan te laten verbrijzelen door de slachting van het leven. De juxtapositie tussen de twee is perfect gedaan en is een van de beste hoogtepunten van de hele bloemlezing.

Samen met "Still Day: een einde", ik heb ook genoten "Bloed doet het gras groeien" terwijl het verhalende stereotype op zijn kop wordt gezet en bewijst dat niemand ooit is wat ze lijken. Toen was er “Puur Bloed en Groenblijvend”, een nieuwe kijk op vampiers die een griezelig gelijkaardige snaar raakt aan Hitlers gruwelijke bewind, met name met betrekking tot concentratiekampen. ten slotte, "De mijne, niet de jouwe", is een aangrijpend verhaal over menselijke verdorvenheid, de zonden van de kerk en hoe ver een vader zal gaan om wraak te nemen voor zijn dochter. Uiteindelijk zal elk verhaal je de komende dagen geschokt en verontrust achterlaten.

Kortom, "13 uitzichten op het zelfmoordbos" is een bloemlezing die ik iedereen zou aanraden die op zoek is naar nieuw horrormateriaal om te lezen. De verhalen zijn indrukwekkend en rauw, houden zich nooit in waar anderen dat zouden doen, maar zijn nooit respectloos of overdreven tegenover sommige van de zwaardere thema's die worden gepresenteerd. MacLeod is een echt talent en een meester in het weven van ongelooflijk gedetailleerde verhalen van begin tot eind. Hij heeft oog voor detail, wat helpt om elk verhaal tot leven te brengen in al zijn gruwelijke glorie. Let op mijn woorden, "13 verhalen over het zelfmoordbos" is een bloemlezing die je zeker niet wilt missen.

Voor meer informatie of het bestellen van een exemplaar van "13 uitzichten op het zelfmoordbos" bezoek de site van Braken MacLeod HIER.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Filmrecensies

Panic Fest 2024 Review: 'De ceremonie gaat beginnen'

gepubliceerd

on

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Nieuws

“Mickey versus. Winnie”: iconische personages uit de kindertijd botsen in een angstaanjagende versus slasher

gepubliceerd

on

iHorror duikt diep in de filmproductie met een huiveringwekkend nieuw project dat je jeugdherinneringen zeker opnieuw zal definiëren. We zijn blij om te introduceren 'Mickey versus Winnie,' een baanbrekende horror-slasher geregisseerd door Glenn Douglas Packard. Dit is niet zomaar een horror-slasher; het is een diepgewortelde confrontatie tussen verwrongen versies van kinderfavorieten Mickey Mouse en Winnie de Poeh. 'Mickey versus Winnie' brengt de personages uit het publieke domein uit de 'Winnie-the-Pooh'-boeken van AA Milne en Mickey Mouse uit de jaren twintig samen 'Stoomboot Willie' cartoon in een VS-gevecht als nooit tevoren.

Mickey versus Winnie
Mickey versus Winnie Poster

Het plot speelt zich af in de jaren twintig en begint met een verontrustend verhaal over twee veroordeelden die ontsnappen in een vervloekt bos, om vervolgens te worden opgeslokt door de duistere essentie ervan. Honderd jaar later begint het verhaal met een groep op zoek naar spanning zoekende vrienden wier ontsnapping in de natuur vreselijk misloopt. Ze wagen zich per ongeluk in hetzelfde vervloekte bos en komen oog in oog te staan ​​met de nu monsterlijke versies van Mickey en Winnie. Wat volgt is een nacht vol angst, waarin deze geliefde personages veranderen in gruwelijke tegenstanders, waardoor een razernij van geweld en bloedvergieten ontstaat.

Glenn Douglas Packard, een voor een Emmy genomineerde choreograaf die filmmaker is geworden en bekend staat om zijn werk aan 'Pitchfork', brengt een unieke creatieve visie in deze film. Packard beschrijft “Mickey versus Winnie” als eerbetoon aan de liefde van horrorfans voor iconische cross-overs, die vanwege licentiebeperkingen vaak slechts een fantasie blijven. “Onze film viert de sensatie van het op onverwachte manieren combineren van legendarische personages en biedt een nachtmerrieachtige maar opwindende filmische ervaring,” zegt Packard.

Geproduceerd door Packard en zijn creatieve partner Rachel Carter onder de vlag van Untouchables Entertainment, en onze eigen Anthony Pernicka, oprichter van iHorror, “Mickey versus Winnie” belooft een geheel nieuwe kijk op deze iconische figuren te geven. ‘Vergeet wat je weet over Mickey en Winnie,’ zegt Pernicka enthousiast. “Onze film portretteert deze personages niet als louter gemaskerde figuren, maar als getransformeerde, live-action horrors die onschuld met kwaadwilligheid samenvoegen. De intense scènes die voor deze film zijn gemaakt, zullen de manier waarop je deze personages ziet voor altijd veranderen.”

Momenteel wordt in Michigan gewerkt aan de productie van “Mickey versus Winnie” is een bewijs van het verleggen van grenzen, wat horror graag doet. Terwijl iHorror zich waagt aan het produceren van onze eigen films, willen we deze spannende, angstaanjagende reis graag met u, ons trouwe publiek, delen. Blijf op de hoogte voor meer updates.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Mike Flanagan komt aan boord om te helpen bij de voltooiing van 'Shelby Oaks'

gepubliceerd

on

Shelby-eiken

Als je hebt gevolgd Chris Stuckman on YouTube je bent je bewust van de worstelingen die hij heeft gehad om zijn horrorfilm te krijgen Shelby Eiken afgerond. Maar er is vandaag goed nieuws over het project. Regisseur Mike Flanagan (Ouija: Oorsprong van het kwaad, Doctor Sleep en The Haunting) steunt de film als co-uitvoerend producent, wat de release veel dichterbij zou kunnen brengen. Flanagan maakt deel uit van het collectief Intrepid Pictures waartoe ook Trevor Macy en Melinda Nishioka behoren.

Shelby Eiken
Shelby Eiken

Stuckmann is een YouTube-filmcriticus die al meer dan tien jaar op het platform actief is. Hij kwam onder de loep omdat hij twee jaar geleden op zijn kanaal aankondigde dat hij niet langer films negatief zou beoordelen. Maar in tegenstelling tot die verklaring schreef hij een niet-recensie-essay over de gefilterde film Mevrouw Web Onlangs zei hij dat studio-regisseurs sterke wapens moeten gebruiken om films te maken alleen maar om falende franchises in leven te houden. Het leek een kritiek vermomd als discussievideo.

Maar Stuckmann heeft zijn eigen film om zich zorgen over te maken. In een van de meest succesvolle campagnes van Kickstarter wist hij meer dan $ 1 miljoen op te halen voor zijn speelfilmdebuut Shelby Eiken die nu in de postproductie zit. 

Hopelijk, met de hulp van Flanagan en Intrepid, de weg ernaartoe Shelby Oaks voltooiing nadert zijn einde. 

“Het was inspirerend om te zien hoe Chris de afgelopen jaren aan zijn dromen werkte, en de vasthoudendheid en doe-het-zelf-spirit die hij aan de dag legde tijdens het brengen Shelby Eiken naar het leven deed me zo veel denken aan mijn eigen reis van meer dan tien jaar geleden, ‘ Flanagan vertelde Deadline. “Het was een eer om samen met hem een ​​paar stappen op zijn pad te zetten en steun te bieden aan de visie van Chris voor zijn ambitieuze, unieke film. Ik kan niet wachten om te zien waar hij vanaf hier naartoe gaat.”

zegt Stuckmann Intrepid foto's heeft hem jarenlang geïnspireerd en "het is een droom die uitkomt om met Mike en Trevor aan mijn eerste speelfilm te werken."

Producent Aaron B. Koontz van Paper Street Pictures werkt al sinds het begin met Stuckmann en is ook enthousiast over de samenwerking.

“Voor een film die zo moeilijk op gang kwam, is het opmerkelijk hoeveel deuren er toen voor ons opengingen”, aldus Koontz. “Het succes van onze Kickstarter, gevolgd door het voortdurende leiderschap en de begeleiding van Mike, Trevor en Melinda, overtreft alles waar ik op had kunnen hopen.”

Deadline beschrijft het plot van Shelby Eiken als volgt:

“Een combinatie van documentaire, Found Footage en traditionele filmstijlen, Shelby Eiken draait om Mia's (Camille Sullivan) verwoede zoektocht naar haar zus Riley (Sarah Durn) die op onheilspellende wijze verdween in de laatste tape van haar onderzoeksserie 'Paranormal Paranoids'. Terwijl Mia's obsessie groeit, begint ze te vermoeden dat de denkbeeldige demon uit Riley's kindertijd echt kan zijn geweest.'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen