Een grafschrift is iets interessants. De laatste woorden die iemand kiest om een ​​geliefde te herdenken, of zelfs zichzelf, naargelang het geval, op een grafsteen of grafsteen variëren van berichten van hoop tot humoristisch hardop lachen tot ronduit griezelig.

Sommigen van hen zijn zo beroemd geworden vanwege hun griezelige of vreemde gevoelens dat ze zich een weg banen naar het collectieve onbewuste.

Heeft iemand ooit een variatie op deze gehoord?

'Onthoud mij als je voorbij komt. Zoals je nu bent, zo was ik ooit. Zoals ik nu ben, zo zul je zijn. Bereid je voor op de dood en volg mij. "

Dit specifieke grafschrift wordt sinds het midden van de 17e eeuw gebruikt en hoewel velen zonder succes hebben gezocht naar de exacte oorsprong, hebben de specifieke gevoelens ervan de bezoekers van begraafplaatsen eeuwenlang achtervolgd.

De dood is immers onvermijdelijk.

Met dat vers in gedachten besloot ik een lijst samen te stellen van die grafschriften die me het meest opvielen in mijn onderzoek. Sommige zijn humoristisch, andere griezelig, en sommige zullen je misschien jarenlang blijven achtervolgen.

# 1 De laatste vermaning van de bard

Er wordt aangenomen, maar dit is niet bevestigd, dat William Shakespeare het in steen gehouwen kwatrijn schreef bovenop zijn graf in TrinityChurch aan de oevers van de Avon in Engeland. Het klinkt zeker als iets dat de bard zou schrijven, en helaas waren zijn schijnbare angsten terecht.

Volgens de Hudson recensie, Liggen de botten van Shakespeare niet langer onder de steen in TrinityChurch. Weinigen kregen daar ooit een vaste aanstelling, maar in het geval van Shakespeare is het niet bekend of vervelende grafrovers het lichaam van de man hebben gestolen of dat de overstromingen van de Avon hen uiteindelijk hebben weggespoeld.

Hoe het ook zij, zijn laatste woorden zijn spookachtig:

“GOEDE VRIEND VOOR IESVS SAKE FORBEARE
OM DE DVST-GEKREGEN HOOR TE GRAVEN
GEZEGEND WEES GIJ, Yt SPART DEZE STENEN
EN CVRST ZIJN Yt BEWEEGT MIJN BOTTEN "

# 2 Gedood door het beest

Een van de vreemdste grafschriften die ik ooit heb gezien, kwam van de grafsteen van Lilly E. Gray. Samen met haar naam, geboorte- en overlijdensdatum, leest Lilly's grafschrift: "Killed by the Beast 666."

Jarenlang dachten velen dat dit iets met Satan en demonen te maken had, maar het blijkt dat Lilly's echtgenoot Elmer een nogal paranoïde complottheoreticus was die de regering de schuld gaf van veel dingen gedurende zijn hele leven. Hij wist zelfs zeker dat ze iets te maken hadden met de dood van zijn vrouw.

Het is heel goed mogelijk dat hij het toen had over de regering toen hij de laatste woorden voor het graf van zijn vrouw koos. Het is ook interessant om op te merken dat hij weigerde naast haar begraven te worden.

# 3 exemplaren

De staat Ohio Asylum for the Insane Cemetery is een inactieve begraafplaats gelegen tussen een groep voorheen gebruikte overheidsgebouwen in Franklin County, Ohio.

De begraafplaats werd voornamelijk gebruikt voor behoeftige patiënten van het ziekenhuis wiens familie ze bij overlijden niet claimde. Hoewel dit op zichzelf al triest is, is het verontrustender dat slechts ongeveer een kwart van de grafstenen van de begraafplaats namen bevat. Velen zijn alleen gemarkeerd met een "M" of "F", gevolgd door een nummer om het geslacht van de patiënt aan te duiden die daar begraven ligt en de overeenkomstige chronologische volgorde van hun overlijden.

En dan is er een steen die eenvoudigweg 'Specimens' is gemarkeerd. In een zee van anonieme dood is dit bijzonder verontrustend omdat niemand ooit de grond heeft verstoord om te bepalen wie of wat daar begraven ligt.

Menselijke resten? Organen? Weefselmonsters? Of iets nog donkerder? We weten het niet, maar die grafsteen is zeker griezelig in zijn anonimiteit en zijn woordenstroom.

# 4 De productklacht

Sommige mensen kiezen er na hun dood voor om woorden van wijsheid of humor achter te laten voor degenen die langskomen.

De familie van Ellen Shannon maakte echter van de gelegenheid gebruik om een ​​beetje passief agressieve feedback van klanten op haar grafsteen achter te laten.

Shannon werd geboren in Ierland en verhuisde als jonge vrouw met haar man naar Pennsylvania Theresa's Haunted History of the Tri-State.

Gevonden in Girard Cemetery in Erie County, PA, staat het grafschrift van Ellen: Ter nagedachtenis aan Ellen Shannon, 26 jaar oud, die op 21 maart 1870 dodelijk werd verbrand door de explosie van een lamp gevuld met RE Danforth's niet-explosieve brandende vloeistof.

Ze was niet het enige slachtoffer van Danforths product, maar voor zover ik kan nagaan, was die van haar de enige grafsteen die ervoor koos erop te wijzen!

# 5 De engel des doods

De grafsteen van textielproductie Joseph Llaudet Soler op de Poblenou-begraafplaats in Barcelona is bijna even verontrustend als zijn grafschrift dat luidt: